De financiële wereld is erg breed, dat is geen mysterie. Er zijn veel financiële producten binnen ons bereik, verschillende beleggingsstrategieën, oneindig veel verschillende concepten en een veelvoud aan mogelijkheden. Om beter te bewegen in deze wereld en om betere beslissingen te kunnen nemen, verhoudingen zijn essentieel. Er zijn veel verschillende soorten, maar in dit artikel gaan we het hebben over de stevigheidsverhouding.
Wat is deze verhouding? Waar is het voor? Hoe wordt het berekend? We zullen al deze vragen beantwoorden en uitleggen hoe het resultaat van de formule te interpreteren. Als u geïnteresseerd bent in de stevigheidsratio, raad ik u aan verder te lezen.
Wat is de stevigheidsratio?
In de financiële wereld zijn ratio's zeer belangrijke elementen. Ook bekend als financiële ratio's en Het zijn in feite ratio's die het mogelijk maken om de financiële situatie van een bedrijf te vergelijken met gemiddelde of optimale waarden in de sector.. Dat wil zeggen: De ratio's zijn een breuk waarin de noemer en de teller boekhoudkundige posten zijn die worden verkregen uit de jaarrekeningen van de vennootschappen.
Er zijn veel verschillende soorten verhoudingen, zoals de garantieverhouding of beschikbaarheidsratio. Elk geeft ons informatie over een specifiek aspect van het bedrijf dat ons interesseert. Het uiteindelijke doel van de ratio's is om ons informatie te geven over de financiële situatie van een onderneming, die ons zal helpen beslissingen te nemen, hetzij als ondernemers, zakenlieden of als investeerders. Maar degene die ons interesseert voor dit artikel is de stevigheidsratio, ook wel de consistentieratio genoemd.
Het doel van deze ratio is om de relatie tussen de benodigde verplichtingen en de vaste activa van een onderneming op lange termijn te meten. Wat weerspiegelt dit precies? Ook, de stevigheidsratio wordt geïnterpreteerd als de garantie of zekerheid die genoemde onderneming haar langetermijncrediteuren biedt. Het belang ligt in dit geval vooral in het feit dat de vaste activa van de onderneming op lange termijn gefinancierd zijn. Concluderend: De stevigheidsratio vertelt ons in welke mate of omvang de vaste activa van een onderneming worden gefinancierd. En dankzij deze informatie kunnen we de solvabiliteit van een bedrijf met zijn schuldeisers kennen.
Hoe wordt de stevigheidsratio berekend?
Nu we weten wat de stevigheidsverhouding is, gaan we eens kijken hoe deze wordt berekend. De formule is vrij eenvoudig, Welnu, we hoeven maar twee gegevens te kennen om het uit te voeren: Vaste activa en opeisbare passiva, natuurlijk op lange termijn.
- Vaste of geïmmobiliseerde activa: Het zijn allemaal elementen die na een lange tijd in geld zullen veranderen. Over het algemeen is het vaste actief het actief dat de vaste verplichting financiert.
- Langlopende schulden: Deze bestaat uit al die schulden die de onderneming in kwestie heeft waarvan de looptijd lang is, namelijk langer dan 365 dagen.
Als we de concepten die nodig zijn voor deze verhouding beter begrijpen en de gegevens kennen die we nodig hebben om deze te berekenen, gaan we de formule presenteren:
Stevigheidsratio = Totaal vaste activa / Langlopende schulden
Interpretatie van het resultaat
Zodra we de benodigde gegevens hebben en de formule hebben toegepast, krijgen we een klein aantal als resultaat, maar wat betekent dit? Laten we eens kijken wat zijn de barometers opgesteld voor de interpretatie van de stevigheidsverhouding:
- gelijk aan 2: Wanneer het resultaat gelijk is aan 2, of in ieder geval heel dichtbij, geeft dit aan dat de betrokken onderneming 50% van haar vaste of vaste activa financiert via langlopende schulden. Anderzijds wordt de overige 50% gefinancierd uit eigen middelen, voor zover deze groter of minimaal gelijk zijn aan de langlopende verplichting.
- Groter dan 2: Het grootste deel, dat wil zeggen meer dan 50% van de vaste of geïmmobiliseerde activa, wordt gefinancierd uit eigen middelen. Er moet rekening mee worden gehouden dat ze in dit geval groter moeten zijn dan de langlopende verplichting en dat ze niet gefinancierd kunnen worden met de kortlopende verplichting. Het kan er ook op duiden dat de meeste vaste of vaste activa worden gefinancierd met kortlopende schulden, wat meestal gebeurt wanneer de eigen middelen van de onderneming lager zijn dan de langlopende schulden. Dit kan leiden tot een technische surseance van betaling.
- Lager dan 2: Wanneer de stevigheidsratio minder dan 2 is, duidt dit op minder garantie of zekerheid van het bedrijf aan langetermijncrediteuren. Daarom is het het beste als het resultaat zo dicht mogelijk bij 2 ligt.
Waar dient de stevigheidsratio voor?
Concluderend, de stevigheidsratio, net als de andere soorten ratio's van solvabiliteit, Het beantwoordt aan de doelstelling om te meten of een onderneming problemen heeft of kan hebben om aan haar betalingen en verplichtingen jegens haar crediteuren te voldoen. Het is duidelijk dat hoe evenwichtiger het bedrijf in kwestie is, hoe beter de ratio's zullen zijn. Als gevolg hiervan zullen beleggers, of ze nu kopers zijn van aandelen op de beurs of hun obligaties, zich zekerder voelen.
Hoewel het waar is dat de ratio's van een bedrijf ons er veel informatie over geven, het beste wat we kunnen doen is het vergelijken met andere bedrijven in dezelfde sector om een beter idee te krijgen. Op deze manier kunnen we achterhalen welk bedrijf zich in een betere situatie bevindt, waarbij niet alleen rekening wordt gehouden met de stevigheidsratio, maar ook met andere ratio's die ons helpen om beter te zien wat de financiële situatie van het bedrijf is.
Daarnaast is het ook een aanrader om te zien hoe de ratio's van bedrijven per kwartaal evolueren. Op deze manier kunnen we weten of ze het bedrijf goed beheren of niet. Als u met elkaar overweg kunt, zouden de verkregen verhoudingen steeds beter moeten zijn in vergelijking met hetzelfde bedrijf en ook met zijn concurrenten.
Wanneer we bedrijven in een specifieke sector willen onderzoeken om in hen te investeren, is het essentieel om een uitgebreide analyse uit te voeren en vergelijkingen uit te voeren om alle belangrijke gegevens te verzamelen en een betere beslissing te nemen. Nu we weten hoe we de stevigheidsratio moeten berekenen, hebben we nog een klein hulpmiddel om deze taak uit te voeren.