Het nieuws over de arrestatie van financier Mario Conde, beschuldigd van het repatriëren van het geld dat hij van Banesto uit Zwitserland had meegenomen, heeft een groot deel van de Spaanse publieke opinie geschokt. En hoe zou het anders kunnen, het heeft ervoor gezorgd dat ze teruggingen naar de slechte praktijken van het nationale banksysteem, of meer specifiek van zijn managers, die kunnen leiden tot het faillissement van de bank. Onthoud gewoon wat er is gebeurd Bank van Madrid, een dochteronderneming van de Private Bank of Andorra, die een jaar geleden door de bankautoriteiten werd tussengekomen naar aanleiding van de klacht van de Amerikaanse schatkist tegen deze entiteit wegens vermeend het witwassen van kapitaal van de georganiseerde misdaad.
En met grotere perspectieven in de tijd, de Bankia-zaak, met de oneindige problemen die zijn spaarders en aandeelhouders hadden, voordat ze werden genationaliseerd na de ernstige cash- en financieringsincidenten die de groep toen voorgezeten door Rodrigo Rato had. Geconfronteerd met deze zeer alarmerende scenario's voor sommige gebruikers, en na de arrestatie van Mario Conde, is het volkomen normaal dat velen van hen zich op dit moment afvragen als uw spaargeld veilig op de bank staat. Of erger nog, wat zou er met hen gebeuren als hun levenslange financiële instelling failliet zou gaan.
Het is verre van een algemeen alarm, maar als het een wens van Spaanse spaarders is behoud uw erfgoed, hoe weinig ook, als mijn bank failliet gaat. En dat kan zowel uw relatie met de bankproducten waarop u heeft ingeschreven (termijndeposito's, promessen, overheidsschuld, enz.) Als de investeringen van de entiteit beïnvloeden. En dat ze zo ver gaan dat ze de aandeelhouders van financiële groepen betrekken die ooit door deze onaangename situatie zouden kunnen gaan: het faillissement van het bedrijf. In elk geval zal het nodig zijn om punt voor punt te gaan om alle mogelijke scenario's in deze hypothetische mogelijkheid uit te leggen.
Eerste scenario: faillissement
Telkens wanneer we het hebben over het faillissement van een bank, denken we aan de duizenden en duizenden kleine spaarders die hun geldelijke bijdragen hebben gespaard in een zeer populair product, zoals in dit geval termijndeposito's. Welnu, in een faillissementsituatie, klanten die zich hebben aangemeld voor deze spaarmodellen zal hebben gegarandeerd door het Depositogarantiefonds van Kredietinstellingen tot een maximum van 100.000 euro door eigenaar en account.
Ze zullen ze echter niet onmiddellijk terugkrijgen, maar zullen ten koste gaan van de gerechtelijke procedures, maar in alle gevallen gaan ze naar uw lopende rekening. Degenen die de heffingen hebben gecontracteerd onder bedragen die hoger zijn dan dit bedrag, zullen het veel moeilijker hebben, aangezien ze het in geen geval konden opladen. Tenzij de failliete bank overging naar een nieuwe entiteit, en deze nam de rechten van de klanten over. En dat er een derde optie is, dat de betrokken entiteit wordt geliquideerd, en in welk geval ze in de ergste situatie zouden verkeren, aangezien ze op de wachtlijst zouden staan na leveranciers, aandeelhouders en investeerders in het algemeen.
In ieder geval is er een volledig legale en zeer eenvoudige strategie die u kunt toepassen waarmee u kunt voorkomen dat deze situaties u overkomen als u meer dan 100.000 euro te bewaren heeft op bankdeposito's. En het zou een kwestie zijn van het onderschrijven van verschillende producten met deze kenmerken, tot het bedrag dat wordt gegarandeerd door het depositofonds. Indien mogelijk in verschillende banken, en met accounts die niet hetzelfde zijn. Als gevolg van deze effectieve actie kunt u al het spaargeld beschermen tegen het mogelijke faillissement van een financiële instelling.
Een ander heel ander geval is dat van klanten die in plaats van deposito's bankbonnen hebben ondertekend. Hoewel het producten zijn met vergelijkbare kenmerken, in de laatste vallen niet onder het depositogarantiefonds, in geen geval. Dus als dit ongewenste scenario zich voordoet, zou u alle besparingen kunnen verliezen, zonder de mogelijkheid om deze te recupereren. Het is niet verrassend, en vanuit dit perspectief, dat promessen spaarmodellen zijn die een groter risico met zich meebrengen, en het is handig dat u ze kent voordat u een contract ondertekent.
Bovendien heeft het verschil in winstgevendheid tussen beide spaarmodellen is praktisch onbestaande, aangezien ze bewegen onder dezelfde commerciële marges opgelegd door de banken. En dat als gevolg van de verlaging van de geldprijs door de Europese uitgevende bank, ze zijn gevestigd in een nauwe bandbreedte die loopt van 0,15% tot ongeveer 0,50%.
Tweede scenario: hoe zit het met investeerders?
Een ander heel ander panorama betreft het panorama dat betrekking heeft op kleine en middelgrote beleggers, die posities hebben ingenomen in de aandelen van een bank, die vervolgens haar activiteiten heeft beëindigd. Zowel in financiële activa op de aandelenmarkten zelf als via investeringsfondsen. Welnu, ze moeten kalm blijven op die delicate momenten, aangezien u uw investeringen niet zult verliezen. Niet tevergeefs, de entiteit is de beheerder van uw vermogen, niet vergeten. En het ergste dat u kan overkomen, is dat uw effectenrekening een bepaalde tijd niet operationeel is, tussen 1 en 6 maanden. Op deze manier kunt u geen enkele bewerking uitvoeren.
Zodra de schorsing is opgeheven, kunt u uw aandelen verkopen op de aandelenmarkten, of maak gewoon uw posities in beleggingsfondsen ongedaan. Het belangrijkste probleem dat u kunt tegenkomen, is dat de financiële activa die u in uw beleggingsportefeuille heeft, ondergewaardeerd zijn in hun prijzen met betrekking tot uw aankooptransacties. En als gevolg van deze operatie kunt u onderweg vele euro's achterlaten. U kunt ook wachten tot ze in de komende maanden of zelfs jaren hun noteringsniveau op de aandelenmarkten kunnen herstellen.
Derde scenario: hoe gaat het met de klanten?
Er is nog een ander dilemma dat beleggers of spaarders niet zozeer treft, maar veeleer bankgebruikers die alleen basisproducten hebben waarop de entiteit is geabonneerd (rekeningen, spaarboekjes, spaarplannen, enz.). Hun situatie, enkele zeldzame uitzonderingen daargelaten, zal volledig dezelfde zijn als in het geval van klanten die enige term tax hebben onderschreven. En om dezelfde reden als in dit geval is het meer dan aan te raden dat ze bij bedragen groter dan 100.000 euro kiezen voor open een ander account, of tenzij het op naam van andere ontvangers staat. Dit kunnen uw ouders, broers en zussen of andere familieleden zijn.
Vandaar het belang van het plaatsen van het geld in een veilige en stabiele financiële instelling, en dat het geen enkele regel over de regulering van het Spaanse banksysteem schendt. Op dit moment kunt u echter zeker zijn van dit scenario, aangezien alle nationale banken zij hebben de solvabiliteitstests van hun financiële systeem met goede cijfers doorstaan, die onlangs zijn opgesteld door de hoogste regelgevende instanties van de Monetaire Unie.
Vierde scenario: hoe zit het met mijn credits?
Er is nog een andere mogelijkheid die u kan overkomen, en dat heeft te maken met de situaties waarin u een kredietlijn heeft verstrekt (persoonlijk, consument, hypotheek, enz.) Bij een bank die failliet kan gaan en wordt gered met publiek geld. . Aanvankelijk, u zou uw financieringsbron niet verliezen, aangezien deze rechtstreeks naar een andere entiteit zou gaan, of u zou rechtstreeks verantwoordelijk zijn voor het betalen aan de staat zelf.
Een ander heel ander geval is wanneer het faillissement technisch is en er geen mogelijkheid is om het te redden. Dan zou de schuld die u via uw lening is aangegaan, worden verdeeld onder de schuldeisers van de entiteit.
Aanbevelingen van consumentenorganisaties
Verschillende verenigingen ter verdediging van consumenten hebben een reeks tips opgesteld om te proberen te voorkomen dat deze gevallen zich voordoen in het Spaanse banksysteem. En specifiek, van de Vereniging van gebruikers van banken, spaarbanken en verzekeringen van Spanje (ADICAE) vereist het Spaans dat de nationale overheid een grote batterij van maatregelen om deze situaties te voorkomen zo schadelijk voor de belangen van klanten. En waarvan de volgende opvallen:
- Bewaking, controle en rapportage de stijging van provisies en kosten die kredietinstellingen toepassen op hun financiële producten en diensten.
- Herziening van de evolutie van de rentetarieven op kredieten, leningen en andere lonende of achterstallige rente om te voorkomen dat deze toenemen bij hogere spreads. Evenzo zal speciale aandacht worden besteed aan contractvoorwaarden in hypotheekleningen, in het bijzonder met betrekking tot de vereiste van koppelingen zoals het aangaan van verzekeringen, pensioenregelingen, gebruik en beschikking over kaarten, enz.
- Debuggen van verantwoordelijkheden van managers van financiële entiteiten die kiezen of hebben gekozen voor de redding.
- Controleer vooral, en rapporteer waar nodig, de soorten spaarbeleggingsproducten en hun financiële voorwaarden en contractueel die bij consumenten worden geplaatst door al die kredietinstellingen die om hulp van de FROB vragen, evenals de vormen van marketing en verkoop.
- Verdediging van de rechten van kleine aandeelhouders van die spaarbanken veranderden in banken die aandelen uitgaven om zichzelf te herkapitaliseren en die naar de FROB moeten gaan om hun rekeningen op te schonen.
Zelfverdediging van bankgebruikers
In elk geval hebben klanten enkele mazen in de wet om extreme situaties bij banken te voorkomen, en dat zal beginnen met de invoer van enkele actielijnen die zeker nuttig zijn om zowel hun investeringen als hun spaargeld te beschermen.
- Schrijf u niet in spaarproducten voor bedragen groter dan 100.000 euro.
- Blijf uit de buurt van modellen die niet gegarandeerd zijn bij het depositogarantiefonds.
- Kies voor financiële entiteiten meer oplosmiddelen en dat ze voldoen aan de solvabiliteitsregels van het bankwezen.
- Crea verschillende betaalrekeningen wanneer de spaarpot die je hebt erg uitgebreid is.
- De beste manier voorkom uw schade het zal u hierover informeren.