BBP per land

veel prestatie-indicatoren van de economieën van de landen. Van alle de beste beschikbare indicatoren zijn gebaseerd op de totale jaarlijkse productie van goederen en diensten van een land en economische diensten of, zoals sommigen het noemen, zijn toegevoegd product.

Dit wordt gemeten door de bruto binnenlands product (bbp) of totale marktwaarde van alle eindgoederen en diensten die gedurende een jaar in een land worden geproduceerd. Het bbp omvat de goederen en diensten die binnen de grenzen van een land worden geproduceerd, met middelen die door de burgers worden verstrekt.

Het bbp van Spanje omvat dus niet alleen de waarde van alle Seat-auto's die in de Martorell-fabriek worden geproduceerd, maar ook de Renault-fabrieken, zelfs als het merk respectievelijk Frans en Spaans is.

El Het BBP meet de marktwaarde van de jaarlijkse productie, dat wil zeggen, in zijn monetaire maatstaf. Dit moet het geval zijn als we reeksen goederen en diensten willen vergelijken die in verschillende jaren zijn geproduceerd en een idee hebben van hun relatieve waarde met een betekenis voor iedereen.

Als een land drie banken en twee computers produceert in jaar 1, en twee sinaasappels en drie appels in jaar 2. Welk van de twee jaar was productiever? Het is noodzakelijk om op elk product een standaardwaarde te zetten en de productieve waarde van elk jaar te vergelijken om te weten of het bbp in jaar 2 is afgenomen of gegroeid. We zullen dit later zien.

De noodzaak om meerdere boekhoudingen in het BBP van de landen te vermijden

Om de BBP van de landen, het is nodig om alle goederen en diensten gedurende een bepaald jaar slechts eenmaal te tellen.

De meeste producten doorlopen verschillende productiefasen voordat ze op de markt komen. Om die reden hebben sommige stukken mogelijk al een rondleiding gehad en is er minstens één gelegenheid doorverkocht. Om dubbel werk bij het tellen van goederen en diensten te voorkomen, telt het BBP alleen de eindproducten en laat het tussengoederen achterwege.

De Eindgoederen zijn de goederen en diensten die de koper verwerft voor hun uiteindelijke gebruik en niet om ze door te verkopen of aan een bijkomend fabricage- of fabricageproces te onderwerpen. Het zijn goederen die worden gekocht om te gebruiken.

Intermediaire goederen zijn de goederen en diensten die de koper verwerft om ze aan een productieproces te onderwerpen of om te worden doorverkocht.

El waarde van eindgoederen zijn die die worden verantwoord in het bbp, terwijl halffabrikaten worden uitgesloten van de berekening van het BBP van het land. Waarom? Omdat de waarden van de halffabrikaten al zijn opgenomen in de waarde van het eindgoed. Als ze niet werden uitgesloten, zou het een onbepaald aantal keren worden geteld, waardoor het BBP wordt opgeblazen en de berekening ervan nutteloos en onnauwkeurig wordt.

De twee gezichten van het bbp van landen: uitgaven en inkomen

Laten we nu eens kijken hoe de marktwaarde van het totale product, of voor ons doel, een enkele eenheid product. Laten we ons het voorbeeld uit een paar alinea's geleden herinneren: hoe meet je de waarde van een computer?

We kunnen vaststellen hoeveel de consument of eindgebruiker betaalt. Of we kunnen het inkomen optellen: lonen, huur, rente en winsten die zijn gegenereerd tijdens de productie van de computer.

Het eindproduct en de benaderingen met toegevoegde waarde het zijn twee manieren om hetzelfde te zien. Wat aan een product wordt uitgegeven, wordt als inkomen ontvangen door degenen die bijdragen aan de productie ervan.

Als bijvoorbeeld € 350 wordt besteed aan de computer, is dat bedrag van € 350 het totale inkomen dat wordt verkregen uit de productie ervan. Dus als u de bedrijven opsplitst die de onderdelen en services hebben geleverd, plus de fabrikant, komt dit neer op € 350.

Het is duidelijk dat als de uiteindelijke prijs van de computer hoger is dan de kosten, er winst is, en als de prijs lager is dan de productiekosten, is er verlies. Hetzelfde gebeurt met het BBP van de landen: er zijn twee manieren om ernaar te kijken.

Een daarvan is om het te zien als de som van alle uitgaven van een totaal product, wat bekend staat als de 'bestedingsbenadering'. De andere beschouwt het bbp in termen van het inkomen dat wordt verkregen of gegenereerd uit de productie van goederen en diensten, bekend als de 'vergoedings- of vergoedingenbenadering' of 'inkomstenbenadering'.

Nou dan We kunnen het BBP van de landen op twee manieren meten: alles optellen dat wordt uitgegeven om de computer te kopen, of al het inkomen optellen verkregen door de verkoper van wie u de computer heeft gekocht, bijvoorbeeld.

Maar beide maken deel uit van een gelijkheidsvergelijking, dat wil zeggen, wat wordt uitgegeven, is een inkomen voor degenen die het product hebben vervaardigd, hetzij met uw personeel, onroerend goed of investeringskapitaal.

Om betrouwbaar te kunnen meten, verkrijgen landen veel informatie van nationale bureaus voor de statistiek, die alles verzamelen, organiseren en meten uit een groot aantal bronnen, en vervolgens berekeningen maken volgens internationale criteria.

Het internationale criterium om het BBP van de landen te meten is in het Systeem van Nationale Rekeningen, opgesteld door het Internationaal Monetair Fonds, de Europese Commissie en de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling, de Verenigde Naties en de Wereldbank.

In Spanje, die verantwoordelijk is voor het meten van het nominale en reële BBP (volgende punt), is de Nationaal Instituut voor de Statistiek.

Het echte BBP van de landen

Een ding dat mensen willen weten over hun economie, is weten of het Het BBP van het land is gegroeid of gedaald. Maar omdat het bbp in nominale termen wordt berekend, dat wil zeggen dat in de huidige markt twee perioden niet kunnen worden vergeleken zonder elke periode correct aan te passen. Deze aanpassing wordt gemaakt met inflatie.

naar bereken het "echte" BBP, moet de nominale waarde worden aangepast rekening houdend met prijsveranderingen om echt te weten of het land is gegroeid of niet, en met hoeveel. Een veel gebruikte tool of techniek is de zogenaamde 'prijsdeflator', om de Nominaal bbp tegen constante prijzen.

Het BBP van de landen is erg belangrijk, omdat het ons informatie geeft over de omvang van de economie en hoe deze zich gedraagt. Het groeitempo van het reële bbp het wordt heel vaak gebruikt om de algemene gezondheid van de economie van een land te bepalen. Over het algemeen geldt dat als het BBP groeit, dit wordt geïnterpreteerd als een teken dat het met de economie van het land goed gaat.

Wanneer de Het bbp groeit sterkzal de werkgelegenheid waarschijnlijk toenemen naarmate er meer vraag is naar bedrijven, meer fabrieken moeten bouwen en mensen meer geld hebben omdat ze een baan hebben.

Aan de andere kant, als het BBP-contracten, normaal gesproken daalt de werkgelegenheid omdat de industrie van het land het aanbod moet verminderen. In andere gevallen groeit het bbp, maar niet snel of solide genoeg om voldoende banen te creëren voor de mensen die het zoeken, zoals het geval is in ons land vandaag.

Sommige experts in economie verzekeren dat de Het reële bbp beweegt zich in cycli in de tijd: Economieën maken periodes van hoogconjunctuur door, op andere momenten is de groei traag, zoals de beroemde 'economische vertraging' die de Verenigde Staten hebben geleden na de invasie van Irak, en op andere momenten doet zich een economische recessie voor, die optreedt wanneer het bbp gedurende twee opeenvolgende semesters.

Spanje heeft bijvoorbeeld verschillende periodes van recessie meegemaakt sinds de overgang:

1. Van het tweede kwartaal van 1992 tot het derde kwartaal van 1993, toen het met 0,9% groeide
2. Van het eerste kwartaal van 2008 tot het eerste kwartaal van 2010
3. Van het tweede kwartaal van 2011 tot het derde kwartaal van 2014, toen het met 0,1% groeide. Dit was de langste recessieperiode voor de democratie in Spanje.

Wat het BBP van de landen ons NIET vertelt

Ten slotte: het is belangrijk om te weten wat de Het BBP van landen kan het ons niet vertellen. Het bbp is geen maatstaf voor de levensstandaard of het welzijn van een land.

Hoewel veranderingen in de de productie van goederen en diensten per persoon (bbp per hoofd van de bevolking) wordt normaal gesproken gebruikt om te meten of de burger van een land beter of slechter leeft, geeft niet de dingen weer die als belangrijk worden beschouwd voor het algemeen welzijn.

Bijvoorbeeld: de toename van het BBP kan een groter aantal vervuilende stoffen en milieuschade betekenen, of het geluidsniveau in de hoofdsteden van de landen, de vermindering van vrije tijd of de onmogelijkheid om beroeps- en gezinsleven te combineren, de uitputting van niet- hernieuwbare natuurlijke hulpbronnen, enz.

De kwaliteit van leven hangt ook af van hoe verdeeld het BBP is onder de inwoners van een land, niet alleen op algemeen niveau.

Om voor deze factoren te corrigeren, berekent de Verenigde Naties de Human Development Index, die landen niet alleen classificeert op basis van het bbp, maar ook op basis van: levensverwachting, alfabetiseringsniveau, gelijkheid tussen mannen en vrouwen, uitbuiting van kinderarbeid, loonongelijkheid, enz.

Er zijn meer indices om dit alles samen met het bbp aan te passen, maar het is niet gelukt om een ​​internationaal geaccepteerde meetfactor vast te stellen.