این تفاوت بین وام گیرنده و وام دهنده است که وجود دارد

 

اگر می‌خواهید وام بخواهید یا قبلاً درگیر آن هستید، اصطلاحات مربوط به آن چیزی است که باید آن را درک کنید. با این حال، اغلب تفاوت بین وام گیرنده و وام دهنده خیلی واضح نیست، و آنها دو اصطلاح هستند که به ارقام مختلف اشاره می کنند.

آیا می خواهید بدانید وام گیرنده چیست؟ و وام دهنده؟ اگر تا به حال فکر می کردید که همین طور است، ما به شما نشان می دهیم که اینطور نیست و شما می خواهید ببینید که چه تفاوت هایی بین آنها وجود دارد تا قبل از انتخاب مناسب ترین مورد، همه چیز را در نظر بگیرید.

وام دهنده بودن به چه معناست

قبل از بیان تفاوت ها، باید به خوبی درک کنید که هر یک از اصطلاحاتی که وارد بازی می شوند به چه چیزی اشاره دارند. در این مورد، قرض دهنده کسی است که پول دارد و می تواند آن را به دیگری قرض دهد.

به عبارت دیگر، این است که قرار است وام را اعطا کند و با پول خود آن را تامین کند. با این حال، این چیزی نیست که از دست برود، بلکه باید آن را به شما پس دهد، بنابراین وام پول موقتی می شود.

با این تعریف شاید یک بانک به ذهنش خطور کرده باشد. یا چند نفر، زیرا معمولاً آن ها شخصیت هایی هستند که وظیفه اعطای وام ها را بر عهده دارند و وظیفه خود را به عنوان وام دهنده انجام می دهند. با این حال، انواع دیگری از وام دهندگان وجود دارد. متداول ترین موارد زیر است:

• نهادهای بانکی
• نهادهای تامین مالی جایگزین اینها کمتر شناخته شده اند، اما وجود دارند.
• اشخاص حقیقی. زیرا آنها می توانند به عنوان وام دهنده نیز عمل کنند.
• موسسات اعتباری عمومی یکی از شناخته شده ترین آنها ICO است.

جدا از قرض دادن آن پول، وام دهنده از آن سود می برد. و این است که علاوه بر بازگرداندن پولی که باقی مانده است، طبیعی است که سودی نیز دریافت کنید که جبران موقتاً از دست دادن پول است. با این حال، همیشه نباید اینطور باشد. گاهی به خصوص در مورد افراد ممکن است این نوع علاقه وجود نداشته باشد.

وام گیرنده بودن به چه معناست

پس از شناخت کامل رقم وام دهنده، آیا اکنون ایده ای دارید که وام گیرنده چه کسی باشد؟

وام گیرنده شخصی است که پولی را که وام دهنده قرض می دهد دریافت می کند. به عبارت دیگر او کسی است که آن پول را از دیگری درخواست می کند و آن را دریافت می کند.

اما به همین دلیل یک سری تعهدات را به خود اختصاص می دهد. یکی از آنها و مهمترین آنها این واقعیت است که شما باید پولی را که درخواست کرده‌اید بازپرداخت کنید، علاوه بر این، در بسیاری از موارد، مقداری بهره که غرامتی است که وام‌دهنده بابت گذاشتن پول شما دریافت می‌کند. البته باید در مدت زمان توافق شده و در هر صورت بدون تاخیر انجام شود.

برای انجام این کار، شما باید قراردادی را با وام دهنده امضا کنید که تمام شرایطی را که بر توافقی که به دست می‌آورند حاکم می‌کند، تعیین می‌کند، یعنی اینکه چقدر پول قرض داده می‌شود، سود چقدر خواهد بود، مدت زمان بازگشت آن پول چگونه برگردانده می شود...

مانند وام دهنده، وام گیرنده همچنین می تواند یک شخص خصوصی یا یک شخص حقوقی باشد (من با چنین شرکت یا جامعه ای درک می کنم). به عبارت دیگر، هر کسی می‌تواند درخواست پول کند، اما تنها در صورتی که شرایط مورد نیاز وام دهنده را برآورده کند، می‌تواند آن را دریافت کند.

برای مثال تصور کنید شخصی وجود دارد که می خواهد 6000 یورو از بانک درخواست کند. با این حال، آن شخص هیچ شغل یا چیزی به نام خود ندارد. بانک درخواست برای دادن پول به شما را رد می کند زیرا هیچ تضمینی ندارد که شخص بتواند به شما بازپرداخت کند. به عبارت دیگر، از آنجایی که آنها چیزی به نام خود ندارند که بتواند به آنها وام دادن پول را تضمین کند، بانک اعتماد ندارد که اگر آنها آن را قرض دهند، می توانند آن را برگردانند زیرا ریسک بسیار زیاد است.

تفاوت بین وام گیرنده و وام دهنده چیست؟

اکنون که دو رقمی را که در وام ها به کار می آیند را می شناسید، ممکن است تفاوت بین وام گیرنده و وام دهنده برای شما واضح تر شده باشد. اما، به عنوان خلاصه و گردآوری، تمام تفاوت هایی که می توانید پیدا کنید را در اینجا برای شما قرار می دهیم:

• پول: در این صورت قرض دهنده شخصی است که پول را در اختیار دارد و به شخص دیگر یعنی وام گیرنده می دهد. به نوبه خود، وام گیرنده شخصیتی است که به آن پول نیاز دارد.
• وظایف: اگرچه هر دو در رابطه ای که برقرار می کنند تعهداتی دارند، اما اینها بین آنها متفاوت است. در مورد قرض دهنده، تعهدی که دارند این است که پولی را که در عقد شرط کرده اند، قرض دهند. علاوه بر این، شما باید به همه مواردی که در آن قرارداد توافق شده است، عمل کنید، و نتوانید شرایط را به میل خود تغییر دهید (به همین دلیل مهم است که یک سند توافق بین طرفین وجود داشته باشد). وام گیرنده موظف است پولی را که به او قرض داده شده است بازپرداخت کند (با یا بدون بهره) همانطور که در قرارداد مشخص شده است. به عبارت دیگر، تا زمانی که بدهی خود را با آن شخص یا نهاد تسویه نکنید، می توان آن را ماه به ماه یا در تاریخ های مشخص بازگرداند. البته، شما همچنین می توانید جلوتر از ضرب الاجل باشید. علاوه بر این، می توانید از آن قرارداد امضا شده انصراف دهید (تا زمانی که 14 روز از امضای آن نگذشته باشد).

ما برای شما مثالی می زنیم تا همه چیز واضح تر شود و تفاوت را درک کنید: تصور کنید به دلایلی باید از یکی از اعضای خانواده کمک بخواهید تا به شما پول قرض دهد. شما با آن شخص صحبت می کنید و برای 10.000 یورو به توافق می رسید. برای انجام این کار، شما سندی را امضا می کنید که در آن مشخص می کنید چه کسی پول را به چه کسی واگذار می کند. یعنی وام دهنده کیست (کسی که آن 10.000 یورو را دارد) و وام گیرنده کیست (کسی که به 10.000 یورو نیاز دارد).

پس از اتمام:

شخصی که 10.000 یورو دارد، وام دهنده با قرض دادن پول به شما ریسکی را متقبل می شود بدون اینکه مطمئن باشد که آیا آن را پس می گیرد یا خیر. علاوه بر این، او می داند که هر x بار، آن پول را (با یا بدون بهره) پس می گیرد.

شخصی که به 10.000 یورو نیاز دارد، وام گیرنده، به این ترتیب برای شخص دیگر بدهی دریافت می کند. و برای تسویه آن باید هر x پول را برگردانید تا زمانی که تمام شود و هر چیزی که به شما قرض داده شده به شخص انجام دهنده برگردد.

همانطور که می بینید هر دو رقم بسیار متفاوت از یکدیگر هستند و تفاوت بین وام دهنده و وام گیرنده اساساً در مفهوم هر یک از اصطلاحاتی است که وارد بازی می شوند. وقتی وام پول وجود دارد. الان همه چیز برات واضح تره؟