Η Συμφωνία Ελευθέρων Συναλλαγών Ευρωπαϊκής Ένωσης-Ηνωμένων Πολιτειών, η οποία στοχεύει στην ενοποίηση και των δύο οικονομιών, είναι διαπραγματεύσεις κρυφά, ένα γεγονός που προκάλεσε φόβο και θυμό σε πολλούς πολίτες, τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στην Ευρώπη. Φοβάται παραλλαγές που η νομοθεσία κοινότητα μπορεί να πειραματιστεί με στόχο τη διευκόλυνση της ανταλλαγής μεταξύ των δύο μπλοκ. Φοβάται επίσης ότι, κατά συνέπεια, θα αυξηθεί το ποσοστό ανεργίαςΑντίθετα, οι υποστηρικτές του TTIP προβλέπουν βελτίωση της ποιότητας ζωής των ευρωπαίων πολιτών.
Μέχρι τώρα, οι πληροφορίες ήταν πολλαπλές, τόσο υπέρ όσο και κατά και διάσπαρτες. Αλλά πρόσφατα, Τζερόμιν Καπάλντο, ερευνητής από το Πανεπιστήμιο Tufts έχει ρίξει λίγο φως στο θέμα.
Συγκεκριμένα, η δουλειά του Έχει δικαίωμα ως εξής: «Διατλαντική συμφωνία εμπορίου και επενδύσεων: Διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανεργία και αστάθεια».
Ο Jeromin αναφέρει ότι οι μελέτες στις οποίες η Ευρωπαϊκή Ένωση υπερασπίζεται τη θέση της είναι μελέτες που βασίζονται σε ανεπαρκές οικονομικό μοντέλο. Σε αντίθεση με το μοντέλο που χρησιμοποιείται για αυτήν την έρευνα. την παγκόσμια πολιτική των Ηνωμένων Εθνών.
Η εργασία προβλέπει α γκρι μέλλον για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι οποίοι θα αντιμετώπιζαν απώλειες περίπου 600.000 θέσεις εργασίας καθώς και σημαντικές απώλειες το εισόδημα εργαζομένων (Στην περίπτωση της Γαλλίας, που πλήττεται περισσότερο, περίπου 5.500 ευρώ ανά εργαζόμενο).
Διαγραφή σημείων από την έκθεση
- Το TTIP θα οδηγούσε σε καθαρές απώλειες όσον αφορά τις καθαρές εξαγωγές έως και μια δεκαετία μετά την έγκρισή του, σε σύγκριση με το σενάριο «χωρίς TTIP». Οι οικονομίες της Βόρειας Ευρώπης θα υποστούν τις μεγαλύτερες απώλειες (2,7% του ΑΕΠ), ακολουθούμενες από τη Γαλλία (1,9%), τη Γερμανία (1,4%) και το Ηνωμένο Βασίλειο (0,95%).
- Το TTIP θα οδηγούσε σε καθαρές ζημίες σε σχέση με το ΑΕΠ. Όπως με τα στοιχεία για τις καθαρές εξαγωγές, οι χώρες της Βόρειας Ευρώπης θα υποστούν τη μεγαλύτερη μείωση του ΑΕΠ (-0,50%) ακολουθούμενη από τη Γαλλία (-0,48%) και τη Γερμανία (-0,29%).
- Το TTIP θα οδηγούσε σε απώλειες στις αποδοχές των εργαζομένων. Η Γαλλία θα πληγεί περισσότερο, με απώλειες 5.500 ευρώ ανά εργαζόμενο, ακολουθούμενες από χώρες της Βόρειας Ευρώπης (-4.800 ευρώ ανά εργαζόμενο), το Ηνωμένο Βασίλειο (-4.200 ευρώ ανά εργαζόμενο) και τη Γερμανία (- 3.400 ευρώ ανά εργαζόμενο).
- Το TTIP θα οδηγούσε σε απώλειες θέσεων εργασίας. Εκτιμούμε ότι περίπου 600.000 θέσεις εργασίας θα χαθούν. Οι χώρες της Βόρειας Ευρώπης θα επηρεαστούν περισσότερο (-223.000 θέσεις εργασίας), ακολουθούμενες από τη Γερμανία (-134.000 θέσεις εργασίας), τη Γαλλία (-130.000 θέσεις εργασίας) και τις χώρες της Νότιας Ευρώπης (-90.000 θέσεις εργασίας).
- Το TTIP θα οδηγούσε σε ένα μείωση του μεριδίου των μισθών στο ΑΕγχΠ, ενισχύοντας μια τάση που συμβάλλει στην τρέχουσα στασιμότητα. Το αντίστοιχό του είναι μια αύξηση στη συνεισφορά των κερδών και των εσόδων στα συνολικά κέρδη, υποδεικνύοντας ότι θα υπάρξει μεταφορά εισοδήματος από την εργασία στο κεφάλαιο. Οι σημαντικότερες μεταφορές θα πραγματοποιηθούν στο Ηνωμένο Βασίλειο (7%), τη Γαλλία (8%), τη Γερμανία και τη Βόρεια Ευρώπη (4%).
- Το TTIP θα οδηγούσε σε ένα απώλεια στα δημόσια έσοδα των κρατών. Η υπέρβαση των έμμεσων φόρων (όπως ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας) έναντι των επιδοτήσεων θα μειωθεί σε όλες τις χώρες της ΕΕ, με τη Γαλλία να υφίσταται τη μεγαλύτερη απώλεια (0.64% του ΑΕΠ). Τα δημόσια ελλείμματα θα αυξήσουν το μερίδιό τους στο ΑΕγχΠ κάθε χώρας της ΕΕ, ωθώντας τα δημόσια οικονομικά κοντά ή πέραν των ορίων που επιβάλλει η Συνθήκη του Μάαστριχτ.
- Το TTIP θα οδηγούσε σε ένα αυξημένη οικονομική αστάθεια και συσσώρευση ανισορροπιών. Με τη μείωση των εξαγωγικών κερδών, τη μείωση των μισθών και τη μείωση των εσόδων, η ζήτηση θα πρέπει να διατηρηθεί από τα κέρδη και τις επενδύσεις. Αλλά με την αδύναμη αύξηση της κατανάλωσης, τα οφέλη δεν αναμένεται να προέλθουν από την αύξηση των πωλήσεων. Μια πιο ρεαλιστική υπόθεση είναι ότι τα κέρδη και οι επενδύσεις (κυρίως σε χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία) θα διατηρηθούν από την αύξηση των τιμών των περιουσιακών στοιχείων. Οι δυνατότητες μακροοικονομικής αστάθειας αυτής της πρότασης είναι γνωστές σε όλους.
Εικόνα - Flickr