Η μέση απόδοση των τραπεζικών καταθέσεων δώδεκα μηνών είναι περίπου 0,16%, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που παρέσχε η Τράπεζα της Ισπανίας. Με πολύ χαμηλό ενδιαφέρον ως συνέπεια της απόφασης των νομισματικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης να χαμηλώστε την τιμή του χρήματος στη ζώνη του ευρώ. Αυτή η στρατηγική σήμαινε ότι αυτό το χρηματοοικονομικό προϊόν δεν ήταν πολύ κερδοφόρο τα τελευταία χρόνια. Για να το αυξήσετε, δεν θα υπάρχει άλλη επιλογή από το να αναζητήσετε κάποιο μοντέλο επιβολής που επιτρέπει την υπέρβαση των τρεχόντων περιθωρίων διαμεσολάβησης.
Μία από αυτές τις προτάσεις υλοποιείται από καταθέσεις σε ξένο νόμισμα, οι οποίες είναι αυτές που συνάπτονται σε άλλες νομίσματα εκτός ευρώ. Μεταξύ αυτών, το δολάριο ΗΠΑ, το ελβετικό φράγκο, η δανική κορώνα ή ακόμη και το ιαπωνικό γεν. Ενώ μπορείτε να επιτρέψετε την κερδοφορία σας, οι κίνδυνοι που ενέχονται σε αυτήν τη λειτουργία είναι επίσης υψηλότεροι. Μεταξύ άλλων λόγων επειδή εξαρτάται από την ανταλλαγή τιμών μεταξύ του επιλεγμένου νομίσματος και του ευρώ. Και το αποτέλεσμα δεν είναι πάντα το πιο ευνοϊκό για τα συμφέροντα των μικρομεσαίων επενδυτών.
Αυτά τα προϊόντα για προσωπικές αποταμιεύσεις μπορούν να επισημοποιηθούν σε πολύ προσιτές ποσότητες για όλα τα νοικοκυριά. Από 1.000 ευρώ και μετά, χωρίς κανένα περιορισμό σχετικά με αυτήν την απαίτηση. Με όρους μονιμότητας που κυμαίνονται από λίγες ημέρες έως 36 μήνες, όπως οι πιο συμβατικές τραπεζικές καταθέσεις. Ενώ από την άλλη πλευρά, η μηχανική συνδρομής της είναι ακριβώς η ίδια για τις άλλες μορφές.
Καταθέσεις σε νόμισμα: όροι
Η διαφορά του σε σχέση με τις καταθέσεις που συνάπτονται σε ευρώ είναι ότι σε αυτά τα μοντέλα συνεπάγεται α μικρή προμήθεια ως συνέπεια της πράξης ανταλλαγής νομισμάτων. Γενικά, οι τράπεζες χρεώνουν μεταξύ 0,10% και 0,15% στο συνολικό ποσό της επένδυσης. Εκτός από αυτήν την πάγια πληρωμή, δεν ενσωματώνει καμία προμήθεια ή έξοδα στη διαχείριση ή τη συντήρησή της. Με την είσπραξη των τόκων κατά τη διάρκεια της λήξης, ανεξάρτητα από τον όρο της διάρκειας στον οποίο κατευθύνονται αυτά τα τραπεζικά προϊόντα.
Μία από τις πτυχές που εξετάζουν οι χρήστες είναι αν είναι πιο κερδοφόρες. A priori αυτός ο παράγοντας δεν μπορεί να είναι γνωστός επειδή εξαρτάται από το προσφορά του επιλεγμένου νομίσματος στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Σε κάθε περίπτωση, δεν θα είναι πάντα θετικό για αυτόν τον λόγο και στη χειρότερη περίπτωση μπορεί να δημιουργήσει αρνητικό ενδιαφέρον. Αυτός είναι ο κύριος λόγος για να θεωρηθεί αυτή η νομισματική πράξη επικίνδυνη. Ειδικά εάν η εξέλιξη αυτών των χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων είναι άγνωστη.
Αξίζει να τα επισημοποιήσετε;
Ενώ από την άλλη πλευρά, μπορεί επίσης να συμβεί ότι η βελτίωση της κερδοφορίας δεν είναι αντισταθμίζει τα έξοδα στο συνάλλαγμα. Όπου μπορεί να υπάρχει κάποια άλλη έκπληξη κατά τη στιγμή της εκκαθάρισής της. Ωστόσο, το μεγάλο του πλεονέκτημα είναι ότι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα ευρύ φάσμα διεθνών νομισμάτων. Και σίγουρα μερικά από αυτά θα έχουν εξαιρετική διακύμανση στις αγορές συναλλάγματος.
Πρέπει επίσης να εκτιμήσουμε το γεγονός ότι οι καταθέσεις σε ξένο νόμισμα είναι ένα ασταθές μέσο για την οικοδόμηση αποθέματος αποθέματος βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα. Επειδή είναι περισσότερο παρόμοιο με προϊόντα που προέρχονται από μετοχές από το σταθερό εισόδημα. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η πραγματική κερδοφορία του εξαρτάται από τις τιμές στις αγορές συναλλάγματος. Όπου η μεταβλητότητα είναι ένα από τα πιο σχετικά χαρακτηριστικά της, καθώς υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ της μέγιστης και της ελάχιστης τιμής. Στο σημείο που τέτοιου είδους καταθέσεις ορισμένου χρόνου μπορεί να είναι πολύ επιζήμια για τα συμφέροντα των αποταμιευτών. Στο επίπεδο οποιουδήποτε χρηματοοικονομικού προϊόντος που δεν έχει σταθερή ή εγγυημένη απόδοση.
Βλάβη και επωφελήθηκε
Η ευρωζώνη είναι έτοιμη να ξεκινήσει μια αύξηση των επιτοκίων από το 2020, καθώς η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) προειδοποίησε σε μια δήλωση στην οποία εκφράζει "μια επερχόμενη εξομάλυνση της νομισματικής πολιτικής". Αυτήν τη στιγμή η τιμή του χρήματος σε αυτήν τη γεωγραφική περιοχή είναι 0%, δεδομένου ότι τα επίπεδα αυτά επιτεύχθηκαν το 2015 ως μέτρο για την ενεργοποίηση της οικονομίας των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτός ο νομισματικός παράγοντας έχει προκαλέσει ότι ορισμένα τραπεζικά προϊόντα είναι πιο ευνοϊκά για σύμβαση από άλλα. Όπου οι επενδυτές και οι άνθρωποι που αναζητούν χρηματοδότηση έχουν ενθαρρυνθεί εις βάρος των συμφερόντων των αποταμιευτών. Καθένας από αυτούς έχει λάβει διαφορετική μεταχείριση με επιτόκια σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα.
Οι ευρωπαϊκές οικονομίες εκκρεμούν μια αύξηση των επιτοκίων που θα γίνει προοδευτικά για να εγκαταλείψει οριστικά την τάση ότι το χρήμα δεν έχει αξία. Σε κάθε περίπτωση, αυτή η αλλαγή θα διαφοροποιήσει τις σχέσεις που θα διατηρήσουν οι πελάτες με τραπεζικές οντότητες, αφού μόλις εφαρμοστούν τα νέα επιτόκια, οι όροι σύναψης προσωπικών δανείων, προθεσμιακών καταθέσεων και λογαριασμών υψηλού εισοδήματος, μεταξύ άλλων, θα αλλάξουν. Πού θα υπάρξουν νικητές και ηττημένοι ανάλογα με αυτήν τη νομισματική μεταβλητή. Αλλά πραγματικά, πώς θα επηρεάσουν το πορτοφόλι των χρηστών τραπεζών;
Βλάβη από την αύξηση των επιτοκίων
Οι άνθρωποι που έχουν χρέος και πρόκειται να επισημοποιήσουν οποιοδήποτε πιστωτικό όριο από αυτή τη στιγμή θα είναι τα κύρια θύματα αυτού του οικονομικού μέτρου. Με την έννοια ότι θα επηρεαστούν από την αύξηση των τόκων στα δάνεια και το ποσό των οποίων θα εξαρτηθεί από την ένταση της αύξησης της τιμής του χρήματος. Σε κάθε περίπτωση, η ιδιοκτησία ενός Καταναλωτική πίστη, πιστωτική κάρτα ή υποθήκη θα απαιτήσει πιο απαιτητικές δόσεις από την αύξηση της τιμής του χρήματος.
Ένα άτομο που έχει στεγαστικό δάνειο αξίας 100.000 ευρώ εντός 25 ετών με μια ελάχιστη αύξηση επιτοκίου, κατά ένα τέταρτο της εκατοστιαίας μονάδας, αυτό σημαίνει αύξηση περίπου 20 ευρώ στη μηνιαία πληρωμή σας από το επόμενο έτος. Από την άλλη πλευρά, αυτό το σενάριο θα προκαλέσει αύξηση των περιθωρίων ενυπόθηκων δανείων και θα είναι αδύνατο να συμβληθούν κάτω από το 1%, όπως θα μπορούσε να γίνει μέσω της τραπεζικής προσφοράς μέχρι το περασμένο καλοκαίρι.
Η εξοικονόμηση θα είναι πιο κερδοφόρα
Αντιθέτως, προϊόντα εξοικονόμησης (προθεσμιακές καταθέσεις, χαρτονομίσματα, λογαριασμοί ελέγχου κ.λπ.) θα βγουν από την τρύπα στην οποία βυθίστηκαν μέχρι τώρα λόγω της χαμηλής κερδοφορίας τους. Μόλις το επιτόκιο είναι υψηλότερο, η αμοιβή τους θα αυξηθεί, χωρίς πολύ έντονες κινήσεις αλλά που σε κάθε περίπτωση θα παρατηρούνται κάθε χρόνο στην τσέπη των χρηστών. Προς το παρόν, και δεδομένης της κίνησης στην αγορά χρήματος, μια τραπεζική κατάθεση 10.000 ευρώ για 12 μήνες έχει περάσει από τη δημιουργία απόδοσης 0,14% σε 0,20%. Φυσικά, δεν είναι υπερβολικό ποσό, αλλά τουλάχιστον θα επιτρέψει την αύξηση της απόδοσης κατά περίπου 10 ευρώ κάθε χρόνο.
Σε περίπτωση που τα επιτόκια στη ζώνη του ευρώ φτάσουν ενάμιση εκατοστιαία μονάδα, τα αποτελέσματα θα είναι πιο απτά για τους κατόχους αυτών των τραπεζικών προϊόντων. Στο βαθμό που, σύμφωνα με εκτιμήσεις της Τράπεζας της Ισπανίας, το ενδιαφέρον θα μπορούσε να αυξηθεί πολύ κοντά στην ποσοστιαία μονάδα για χρήματα που διατηρούνται σε καταθέσεις ή τραπεζικούς λογαριασμούς. Ωστόσο, θα ήταν καλύτερο να ξεχάσουμε αποδόσεις άνω του 5%, οι οποίες σημειώθηκαν πριν από την οικονομική κρίση του 2007 και του 2008. Όπου το επιτόκιο ήταν στα υψηλότερα επίπεδα και οι τράπεζες ήταν πιο δεκτές να ανταμείβουν τους πελάτες με εξαιρετική απόδοση.
Αντίκτυπος στις μετοχές
Σε αυτό το σενάριο, χαμηλά επιτόκια όπως τα τρέχοντα είναι επωφελείς για τους επενδυτές στις αγορές μετοχών. Μεταξύ άλλων λόγων, επειδή δεν υπάρχει κερδοφορία σε άλλα χρηματοοικονομικά προϊόντα και η μόνη λύση είναι η αγορά και πώληση μετοχών στο χρηματιστήριο ως φόρμουλα για τη βελτίωση της αμοιβής. Αν και, φυσικά, η ανάληψη περισσότερων κινδύνων στις πράξεις, καθώς δεν υπάρχει εγγυημένο επιτόκιο. Αν όχι, αντίθετα, είναι εις βάρος της εξέλιξης των χρηματοπιστωτικών αγορών και όπου μπορεί να συμβεί το ένα ή το άλλο. Εκτός από το διανομή μερισμάτων που είναι μια πληρωμή σε λογαριασμό που είναι σταθερή και εγγυημένη κάθε χρόνο.
Ενώ από την άλλη πλευρά, μέσω ορισμένων επενδυτικών στρατηγικών, μπορούν να επιτευχθούν ορισμένοι στόχοι που θέτουν οι μικρομεσαίοι επενδυτές. Για παράδειγμα, η αγορά όταν ξεπεραστεί η αντίσταση, η τυποποίηση των πράξεων σε ανοδικές τάσεις ή η εκμετάλλευση των κινήσεων αγοράς. Με αποτελέσματα που μπορεί να είναι πολύ ικανοποιητικά για τα συμφέροντα των μειονοτήτων. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν επενδυτικά κεφάλαια που επιτρέπουν εγγυημένη απόδοση, με απόδοση εξοικονόμησης έως 5%. Αν και με πιο εκτεταμένες προμήθειες από ό, τι στην αγορά και πώληση μετοχών στο χρηματιστήριο. Με μια δαπάνη που μπορεί να αντιπροσωπεύει το 2% της συνολικής επένδυσης που πραγματοποιούν οι χρήστες. Για τις οποίες θα πρέπει να αυξήσετε την κερδοφορία κάθε μιας από τις πράξεις για να αποσβέσετε αυτά τα έξοδα στη διαχείριση.