Εάν υπάρχει μια ιδέα αρκετά άγνωστη από τους χρήστες, αυτό είναι χωρίς αμφιβολία αυτή που συνδέεται με την καμπύλη laffer. Στο σημείο που είναι πολύ περίπλοκο να κατανοήσουμε, δεδομένου ότι η εφαρμογή του δεν είναι υπερπληθυσμένη και αυτό σημαίνει ότι δεν είναι το στόμα των οικονομικών εμπειρογνωμόνων. Λοιπόν, η καμπύλη laffer αναφέρεται βασικά στη σχέση μεταξύ φορολογικών εσόδων και φορολογικών συντελεστών. Για ποιο λόγο χρησιμοποιείται αυτή η οικονομική παράμετρος; Λοιπόν, για κάτι τόσο σημαντικό όσο η είσπραξη φόρων εξελίσσεται τροποποιώντας τους φορολογικούς συντελεστές. Έτσι, με αυτόν τον τρόπο, οι οικονομολόγοι μπορούν ανάπτυξη σωστής δημοσιονομικής πολιτικής και με μια έννοια ισορροπημένη.
Πρέπει να γνωρίζετε ότι αυτή η καμπύλη διαδόθηκε από τον οικονομολόγο Arthur Laffer, επομένως έχει αυτό το όνομα που μπορεί να εκπλήξει πολλούς ανθρώπους. Αν και ήδη στην εποχή της πολιτιστικής επικράτησης των Αράβων, τα θεμέλια αυτού του μοντέλου τέθηκαν για να ποσοτικοποιήσουν τη δημοσιονομική προσπάθεια. Επομένως, δεν είναι σύγχρονη έννοια, όπως πιστεύουν ορισμένα όργανα που έχουν τη φορολογία ως την πρώτη τους πειθαρχία. Ένα άλλο πολύ διαφορετικό πράγμα είναι ότι δεν είναι πολύ διαδεδομένο αυτή τη στιγμή. Επειδή στην πραγματικότητα, δεν είναι έτσι.
Η καμπύλη laffer αντικατοπτρίζεται στις πολιτικές που έχουν αναπτυχθεί στον κόσμο τις τελευταίες δεκαετίες. Υπό αυτήν την έννοια, στη δεκαετία του 80, ο Πρόεδρος Ρόναλντ Ρέιγκαν ήταν ένας από τους πιο σχετικούς που έθεσε σε εφαρμογή την ανάπτυξη δημοσιονομικής πολιτικής στο κυβερνητικό του πρόγραμμα. Από την άλλη πλευρά, τα στοιχεία δείχνουν επίσης ότι ο σημερινός πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ, επέλεξε αυτή τη στρατηγική να εκτελέσει τη φορολογική της στρατηγική. Όπως μπορείτε να δείτε, η καμπύλη laffer έχει κάποια σημασία στη διεθνή οικονομία.
Η καμπύλη laffer συνδέεται με το εισόδημα
Εάν κάτι που δείχνει η καμπύλη Laffer είναι, οι φόροι μπορούν να αυξηθούν για να μειώσουν το εισόδημα αντί να το αυξήσουν. Αυτό που έφερε ο Art Laffer στο τραπέζι με αυτές τις καμπύλες ήταν ότι αν θέλατε περισσότερα έσοδα, ήταν καλύτερο χαμηλότεροι φόροι για την τόνωση της οικονομικής ανάπτυξης και της οικονομικής δραστηριότητας. Είναι μια συζήτηση που εγείρει ένα καλό μέρος των κυβερνητών του κόσμου. Από τον Mariano Rajoy στον Donald Trump και ουσιαστικά χωρίς εξαιρέσεις. Όχι μόνο αυτή τη στιγμή, αλλά και τις τελευταίες δεκαετίες, όπως φαίνεται από μια ανασκόπηση της ιστορίας.
Από την άλλη πλευρά, από την έναρξη της εξουσίας στις Ηνωμένες Πολιτείες, η οικονομική ομάδα του Προέδρου Ronald Reagan κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η πρόταση για μείωση των φόρων σε ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης έγινε σταθερά ενσωματωμένο στο οικονομικό δόγμα του Δημοκρατικού Κόμματος. Στο σημείο αυτό είναι μια αξία που αυτή τη στιγμή αναλαμβάνουν ορισμένοι πολιτικοί και πολιτικά κόμματα. Από αυτήν την άποψη, πρέπει να θυμόμαστε ότι οι φορολογικές περικοπές του Ρέιγκαν αύξησαν το έλλειμμα, συμβάλλοντας στην αύξηση των επιτοκίων στο 20%, το οποίο με τη σειρά του συνέβαλε στην ύφεση που ακολούθησε.
Πώς αναπτύσσεται η καμπύλη;
Μετά από μια κάπως φιλοσοφική ανακάλυψη σχετικά με το τι είναι η καμπύλη Laffer, είναι καιρός να επισημάνουμε πώς εξελίσσεται. Και αυτό είναι λίγο πιο περίπλοκο να οπτικοποιηθεί, καθώς απαιτεί περισσότερη μάθηση από την πλευρά του χρήστες. Υπό αυτήν την έννοια, η καμπύλη Laffer έχει ανεστραμμένο σχήμα U, όπου όταν ο ρυθμός είναι 0, η συλλογή θα είναι μηδενική και από την άλλη πλευρά όταν η τιμή είναι 100%, η συλλογή είναι επίσης μηδενική, καθώς είναι εξαιρετικά υψηλή.
Μια άλλη εξήγηση για την κατανόηση αυτών των σύνθετων γραφημάτων θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι αυτά τα άκρα της καμπύλης που έχουμε επισημάνει είναι αρκετά λογικά για να κατανοήσουμε από τώρα και στο εξής. Εφόσον εάν ο φορολογικός συντελεστής είναι 0% η συλλογή θα είναι μηδενική. Με άλλα λόγια, το κράτος δεν θα λάβει τίποτα για τα χρήματα που κερδίζουν οι εργαζόμενοι και οι εταιρείες. Αν και αντίθετα, εάν ο φορολογικός συντελεστής είναι 100%, ή ο ίδιος, το μέγιστο, θα ερμηνευτεί ότι το κράτος θα αναλάβει όλους τους μισθούς του λαού και όλα τα κέρδη των εταιρειών. Τι σημαίνει αυτό πραγματικά; Λοιπόν, κάτι τόσο απλό στην κατανόηση, καθώς δεν υπάρχουν κίνητρα για εργασία, και κατά συνέπεια μπορεί να είναι πολύ επιζήμιο για την οικονομία γενικά.
Έκθεση αυτών των καμπυλών
Φυσικά, οι καμπύλες που ξεκίνησαν από το μυαλό αυτού του μεγάλου διεθνούς οικονομολόγου μπορούν να εξαγάγουν πολλές ιδέες που μπορούν ακόμη και να φτάσουν στον τομέα της μακροοικονομικής. Επειδή στην πραγματικότητα, εάν η ερμηνεία που μπορεί να ληφθεί από την ανάλυση αυτών των μοναδικών καμπυλών χαρακτηρίζεται από κάτι, είναι επειδή όταν οι φορολογικοί συντελεστές είναι πολύ υψηλοί, μπορεί να είναι ένα πολύ δυνατό σήμα έλλειψη κινήτρων για τον πληθυσμό να αναζητήσει εργασία. Ο λόγος είναι επειδή μέρος του μισθού του πηγαίνει στους μη δημοφιλείς φόρους. Με τα οποία είναι προτιμότερο να εξαντληθούν άλλοι πόροι, όπως η επιλογή της είσπραξης της ενίσχυσης ή των επιδοτήσεων για την ανεργία.
Από αυτό το γενικό σενάριο, δεν μπορεί να ξεχαστεί από τώρα και στο εξής ότι οι καμπύλες επισημαίνουν την τάση του δημοσιονομική πολιτική μιας χώρας. Μέχρι να αποφασιστεί εάν είναι επεκτατικό ή αντίθετα, επιλέγει ένα πιο περιοριστικό μοντέλο. Όπου υπάρχουν οπαδοί αυτών των δύο μοντέλων, φέρτε τη φορολογία από τους πολίτες, όπως συμβαίνει αυτή τη στιγμή σε μεγάλο μέρος των χωρών του κόσμου. Όσοι υπερασπίζονται, όπως στην περίπτωση των φιλελεύθερων θέσεων, τη μείωση των φόρων για την τόνωση της οικονομίας. Ή οι υπερασπιστές των πιο σταθερών θέσεων που υπαινίσσονται την αύξηση του ίδιου με έναν τύπο για να έχουν περισσότερα χρήματα για τις δημόσιες δαπάνες και την κοινωνική βοήθεια.
Οι δημοσιονομικές πολιτικές ως πολιτικό όπλο
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η φορολογία έγινε σταδιακά ένα πολιτικό μέσο εκ μέρους των κομμάτων που αναζητούν τη λαϊκή ψήφο. Υπό αυτήν την έννοια, η λεγόμενη καμπύλη Laffer είναι μια ισχυρή παράμετρος για να προσδιοριστεί ποια είναι η φορολογική ικανότητα των τιμών. Δεν προκαλεί έκπληξη, στα γραφήματά του ο βαθμός των φόρων που έχει μια χώρα ή μια οικονομική περιοχή μπορεί να εντοπιστεί με το περίεργο πρόβλημα. Φυσικά, με μεγαλύτερη αντικειμενικότητα παρά μέσω άλλων στρατηγικών ή άλλων μοντέλων ερμηνείας. Είναι φυσικά ένα από τα οφέλη που μπορεί να σας προσφέρει αυτό το μοντέλο ανάλυσης.
Σε άλλη πτυχή, υπάρχουν πολλές θεωρίες σχετικά με αυτήν την καμπύλη που εξηγούν γιατί οι εταιρείες πληρώνουν λιγότερους φόρους από τις μεσαίες τάξεις. Είναι πάνω απ 'όλα μια ερμηνεία που μπορεί να αντληθεί από αυτό συγκριτικό μοντέλο από πολιτικές προοπτικές. Εκτός από την κατανόηση άλλων σεναρίων που μπορούν να αναπτυχθούν στη φορολογική μεταχείριση. Και αυτό σε κάθε περίπτωση επηρεάζει όλους τους πολίτες, με τη μία ή την άλλη έννοια, όπως εξηγείται παραπάνω. Επειδή δεν μπορεί να ξεχαστεί ότι πολλές ερμηνείες μπορούν να δοθούν σε αυτό που λέει αυτή η πολύ ειδική καμπύλη για την οποία μιλάμε σε αυτό το άρθρο.
Η ουσία της ανάπτυξής του
Και στις δύο περιπτώσεις, υπάρχει ένα πράγμα που είναι πολύ σαφές σε όλους τους αναλυτές και τους οικονομολόγους. Και είναι ότι έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο δημιουργός του υπολόγισε ότι θα έπρεπε να υπάρχει ένα βέλτιστο σημείο όπου το κράτος συνέλεξε το μέγιστο ενώ χρεώνει το ελάχιστο δυνατό: η είσπραξη φόρων αυξάνει την είσπραξη του κράτους. Αλλά ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα που θέτει αυτή η κατάσταση; Λοιπόν, επειδή τείνει αποθαρρύνει την οικονομική δραστηριότητα. Στο σημείο που μπορεί να θεωρηθεί ότι το γεγονός της μείωσης των φόρων θα αυξήσει την είσπραξη επειδή θα υπάρχουν περισσότεροι άνθρωποι που θέλουν να εργαστούν και να επενδύσουν. Υπό αυτήν την έννοια, μπορεί να είναι ωφέλιμο να ενισχυθεί η οικονομική δραστηριότητα από την αρχή.
Από την άλλη πλευρά, δεν μπορεί να ξεχαστεί ανά πάσα στιγμή ότι η καμπύλη Laffer είναι μια γραφική παράσταση του πώς η διακύμανση του φορολογικού συντελεστή (10%, 40%, 50%, ...) μπορεί να επηρεάσει το συνολικό ποσό είσπραξης φόρων ενός φόρου. Είναι πολύ χρήσιμο για κάθε είδους μετρήσεις από οικονομολόγους που μπορούν να φτάσουν στο πραγματικό πρόβλημα ή λύση των φορολογικών πολιτικών που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις. Για παράδειγμα, το γεγονός ότι ένας φόρος αυξάνεται θα ενθαρρύνει τη μαύρη οικονομία και την απάτη. Αντίθετα, αξίζει επίσης να αναφερθεί η επίδραση των διακυμάνσεων των φόρων στο εισόδημα κεφαλαίου (υπεραξία μέσω επενδύσεων στο χρηματιστήριο, καταθέσεις ή ακόμη και ακίνητα) υψηλού μετοχικού κεφαλαίου.
Σε κάθε περίπτωση, και ως συμπέρασμα, μπορεί να ειπωθεί ότι μέσω αυτών των γραφημάτων στα οποία περιλαμβάνονται οι καμπύλες, ούτε ένας χαμηλότερος φορολογικός συντελεστής δεν χρειάζεται να αυξήσει την είσπραξη, καθώς δεν πρέπει απαραίτητα να αυξήσει τη δραστηριότητα ή να ενθαρρύνει την κατανάλωση. Υπό αυτήν την έννοια, όλα θα εξαρτηθούν από τη συνοδεία άλλων πρόσθετων οικονομικών μέτρων.