Hazine, bir ticari işletmenin varlıklarının temel parçası olarak bilinir. Bu aynı zamanda, ana işlevin parasal akış işlemleriyle ilgili eylemlerin her birini organize etmek ve yönetmek olduğu veya aynı zamanda nakit akışı olabileceği herhangi bir şirketin alanını da ifade eder.
Hazine oranı, iki büyüklük arasında var olan ve oranlarına bir göz atmamızı sağlayan nicel bir ilişki olarak kabul edilir. Ekonomide, oran, istediğiniz herhangi iki fenomen arasındaki niceliksel ilişki olarak bilinir ve bu, belirli bir yatırım seviyesi, karlılık vb. Olaylara göz atmamızı sağlar.
Kavramına nakit oranı Zaten birkaç tanım verildi, ancak ne olduğunu ve nasıl çalıştığını anlamak için, başlamak için temel bir kavram gerekiyor, hazine oranı, bir şirketin bir ödemeyle veya bir dizi ödemeyle yüzleşme kabiliyetini ölçmemizi sağlayan bir ilişkidir. son kullanma tarihi genellikle kısa vadelidir. Bu belirli oran, bize, ticari kuruluşumuzun, bir hesap yılından daha kısa vadede kurulan borçları, bu borçlar ve şirket lehine olan tutar ile ödeme kapasitesini gösterir.
Nakit oranı likidite oranlarından biridir bir ticari işletmenin likidite durumunu bilmek için en çok kullanılanlar, bu şu anlama gelir; Şirketin kısa vadeli ödeme yapma olasılıkları, daha önce de bahsettiğimiz gibi, likidite oranları aşağıda bahsedeceğimiz üçtür:
Anında nakit oranı veya "kullanılabilirlik oranı".
İktisat teorisi ve muhasebe teorisinin farklı hukukçuları tarafından, her iki miktarın bölünmesinin bölümü olarak tanımlanır: "mevcut" ve "cari borçlar".
Mevcut cari borçlar = kullanılabilirlik oranı.
Bu oran, şirketin kısa vadeli borçlarla yüzleşme kapasitesine sahip olabileceğini veya olmayabileceğini gösterir, bu sadece mevcut veya hazinesine bağlıdır.
Teknik ödeme gücü oranı veya "likidite oranı".
Ayrıca, ekonomi ve muhasebe teorisindeki farklı avukatlar tarafından, her iki miktarın bölünmesinden kaynaklanan bölüm olarak tanımlanır:
"Dönen varlıklar" ve "kısa vadeli borçlar".
Cari varlıklar ÷ cari borçlar = likidite oranı. Bu oran, bir şirketin cari yükümlülüklerin icra edilebilirliğinden kaynaklanan ödemeleri karşılamak zorunda olduğu kapasiteyi temsil eder, bu, cari varlıklar tarafından oluşturulan tahsilatlardan kaynaklanmaktadır. Likidite oranının değeri yaklaşık olarak 1,5 (? İla 1,5) veya 2 (? İla 2) veya daha düşük veya eşit olduğunda likidite sorunu yaşamaz.
Likidite oranının 1,5'ten (? 1,5'e) daha düşük olduğunu göstermesi durumunda, şirketin ödemeleri askıya alma olasılığı daha yüksektir, bu da bir muhasebe yılından daha az ödemeleri karşılamak için çok düşük likidite olduğunu gösterir.
1 lik likidite oranı ile kısa vadeli borçların sorunsuz bir şekilde karşılanacağına ve ödeneceğine inanma veya tahmin etme yanılgısına düşmek yaygındır, ancak bu bir hatadır, çünkü tüm kısa vadeli hisse senetlerini satmanın zorluğu, Müşterilerin temerrüdüne ek olarak, işletme sermayesinin pozitif hale geldiğini ve aynı nedenle dönen varlıkların cari borçlardan daha yüksek olduğunu, ihtiyatlı bir bakış açısıyla bunun yeterli olabileceğini belirtirler.
Likidite oranının 2'den büyük olduğu bir durum ortaya çıkarsa, "Boşta duran varlıklar" karlılığı doğrudan etkileyebilecek ve zarar oluşturabilecek.
Hazine oranı. Aynı zamanda ekonomi ve muhasebe teorisi uzmanları tarafından, mevcut artı gerçekleşebilir olanın toplamı olarak tanımlanır, bu cari borçlara bölünür.
("Mevcut" + "gerçekleştirilebilir") ÷ (cari borçlar).
Bu, işletmenin kısa vadeli veya bir hesap yılından daha kısa vadeli borçlarla karşılaşma kapasitesinin bir göstergesidir, bunun için cari varlıkları hesaba katarak, stok stoklarının dahil edilmediği de dikkate alınmalıdır. Bir şirketin likidite sorunu olmadığını düşünmek için nakit oranının değerinin 1 olması gerektiği dikkate alınmalıdır, bu tabii ki şirketin işleyişi için en uygun olanın yaklaşık bir değeridir.
Nakit oranı 1'den (? 1'e) düşükse, şirket, borcu ve / veya ödemelerini karşılamak için likit varlıkların yetersiz olması nedeniyle ödemeleri askıya almak gibi finansal riskler taşır. Nakit oranının 1'den yüksek veya çok yüksek olduğu bir öncekinin tersi söz konusuysa, bu, likit varlık fazlalığının var olma olasılığının bir göstergesidir ve bu da kârlılık kaybına neden olur. aynı varlıklar.
Ödeme gücü oranı ve nakit oranı
Her iki oran da bize bir şirketin borçlarını ödemek zorunda olduğu ödeme gücü seviyesini göstermekten sorumludur, basitçe söylemek gerekirse; Şirketin borçlu olduğunu zamanında ödemesinin ve dolayısıyla faiz getirmemesinin kısa vadede ne kadar kolay olduğu. Her ikisinin de benzer bir işlevi yerine getirdiğini ancak farklı bir şekilde yerine getirdiğini anlamak için temel bir fark vardır. “Hazine oranı” nın anlamı ile ilgili olarak, sadece kısa vadeli (bir yıldan az) borçlar dikkate alınır, bu, şirketin sahip olduğu kaynaklarla, likit kaynaklarla veya hatta kısa vadeli olabilen kaynaklarla karşılaştırılır. Bununla birlikte, hazine oranının, şirketin borçlarını daha kısa sürede ödemeye yönelik ödeme gücünü ölçmekten sorumlu olduğunu görebiliriz.
İkisi arasındaki temel fark, şirketin tüm varlıklarının yükümlülüklerle karşılaştırılmasıyla ödeme gücü oranında vurgulanır, böylece şirketin tüm varlık ve haklarını içeren ve borç ve yükümlülüklerle çelişen oranın bir gösterimi yapılır. bunun. Ödeme gücü oranı kendi başına, kısa veya uzun vadeli borçların ayrımına atıfta bulunmayan, likit olan ve olmayan varlıklar arasında ayrım yapmayan, daha genel bir orandır ve daha az spesifiktir. hazine oranı, işlevi benzer ancak etkinliği farklıdır.
Nakit oranı nasıl doğru hesaplanır?
Tabii ki, böyle bir işlemi gerçekleştirmek için bu sadece bir aritmetik bilgi meselesidir, ancak ekonomi ve muhasebe teorisinde sahip olduğumuz bilgileri hesaba katmayı bırakmamalıyız, bu basitliğe ulaşmak için çok fazla veriye ihtiyaç vardır. operasyon.
Nakit oranını hesaplamak için kullanacağımız formül aşağıda gösterilen formüldür:
Mevcut + Gerçekleşebilir ÷ Cari borçlar = Nakit oranı.
Bu kavramları veya terimleri anlamıyor musunuz?
Daha önce de belirttiğimiz gibi, ekonomi ve muhasebe teorisinin farkında olsanız bile, kavramlar kolayca unutulabilir, çünkü burada size şirketin bilançosunda bulunan kavramların her birinin basitleştirilmiş anlamını bırakıyoruz:
- Bildiğimiz ve şirketin "likit" adını verdiğimiz şey paradır.
- Hızla paraya dönüşen varlıklar ve haklardır, bununla anlaşılıyor ki, kısa vadede borçlulardan, yatırımlardan ve müşterilerden söz ediyoruz.
- Mevcut yükümlülükler. Kısa vadeli vadesi olan borç ve yükümlülüklerdir.
Bir ticari işletmenin sahip olabileceği temel sorunlardan biri, borçları karşılama yeterliliğinin olmamasıdır, finansal istikrarı koruyamayan bir şirket, borçlu olan ve ödemeyi durduran ve bu nedenle giderek daha fazla faiz borçlu olan bir şirkettir, bu Mali ve muhasebe planlaması yeterli olmazsa şirket bu durumdan pek çıkamayacaktır, bu nedenle nakit oranı gibi oranların önemini anlıyoruz. Muhtemelen çabuk değil, ancak sürekli verimlilik ve kapasite ile çözen bir şirket, muhasebeyle kendinden iyi konuşan, güven ve güvenilirliği ile ortak ve kredi verenleri kendine çeken, bağlılığı ve planlamayı öne çıkaran bir şirket haline gelir. şu anda herhangi bir yatırımcı ve / veya borç veren için çok güçlü bir ekonomik varlığı temsil etmektedir. Nakit oranını, şirketimizin konumunu ve mümkün olan en kısa sürede yapabileceğimiz aksiyonları bilmek için faydalı bir araç olarak işaretlemek önemlidir.
Bir hazine oranının, bir şirketin optimal ödeme gücünü 1 civarındayken işaretlediği düşünülmektedir. Bu gerçekleştiğinde, şirket likidite ile gerçekleşebilirlik arasındaki ilişkinin ve kısa vadeli borçların vadelerinin yaklaştığı veya benzediği bir durumdadır 1 .