Powrót do standardu złota

Zanim dolar został wyżarzony jako międzynarodowa waluta referencyjna, istniał inny system monetarny, tzw. standard złota, który zasadniczo składał się z systemu, który ustalał wartość jednostki monetarnej na podstawie złota.

Jaki był złoty standard?

Emitent waluty mógł zagwarantować, że wyemitowane przez niego banknoty były zabezpieczone pewną ilością metalu szlachetnego, którego wartość została już ustalona zgodnie z kursem wymiany ustalonym i uzgodnionym przez ówczesne instytucje finansowe.

Na przykład w 1944 roku, kiedy przyjęcie dolara jako waluty światowejW ramach tworzenia porozumień z Brettón Woods w tym czasie waluta amerykańska miała kurs wymiany w stosunku do złota, który wynosił 35 dolarów za uncję złota.

W ten sposób zagwarantowano, że za każde 35 dolarów, które wyemitował rząd północnoamerykański, wartość tych papierowych pieniędzy była zabezpieczona jedną uncją złota, co oznaczało, że posiadając 35 dolarów, nie tylko kupowaliście papierowe pieniądze. takie, ale bank centralny Stanów Zjednoczonych gwarantuje, że w tym samym czasie byłeś właściciel uncji złota.

Co się stało z wzorem?

Ten system załamał się w 1971 roku i istnieje wielka różnica, jaka istnieje w obecnych czasach z czasem w jakim dominował złoty standardjest to proste i proste, że dolar nie ma już metalu, który podtrzymuje jego wartość, więc w tym przypadku będąc posiadaczem dolara amerykańskiego, teraz jesteś tylko właściciel papierowych pieniędzy jako takie, oraz gwarancję, że rząd północnoamerykański da ci swoją wartość, to znaczy, że jest po prostu utrzymywany przez zaufanie, jakim obdarzają jego posiadacze, którzy byliby reprezentowani przez wiele rynków i inwestorów na całym świecie, którzy zarabiają miliony transakcje codzienne, takie jak zakupy i płatności przy użyciu waluty amerykańskiej jako międzynarodowej waluty referencyjnej, co jest obecne we wszystkich ich imporcie i eksporcie, a także w inwestycjach w różnych krajach na całym świecie.

Jakie ukryte niebezpieczeństwa kryją się za dolarem jako walutą międzynarodową?

Kiedy wartość dolara była oparta na standardzie złota, nie było powszechnych obaw, takich jak te, które przeważają dzisiaj. Powód jest bardzo prosty, ponieważ w tamtym czasie rząd USA mógł wyemitować tyle dolarów, ile były w stanie utrzymać jego rezerwy złota, więc istniał fizyczny składnik aktywów, który uzasadniał emisję waluty.

Jednak wszystko zmieniło się w 1971 roku, kiedy z powodu kosztownej wojny wietamskiej rząd Richarda Nixona podjął decyzję o pozostawieniu wymienialności dolara na złoto, ponieważ jego rezerwy metalu wystarczały na pokrycie ogromnej ilości banknotów. musiał wydać, aby pokryć liczne wydatki spowodowane wojną.

Tak narodził się system, który znamy dzisiaj, jednak nie jest on doskonały i kilku renomowanych ekonomistów ma niechęć do solidność reprezentowana przez dolara, nie tylko dla gospodarki Stanów Zjednoczonych, ale dla całego międzynarodowego systemu finansowego.

Powody do niepokoju koncentrują się na fakcie, że Północnoamerykański bank centralny, Fed (Federal Reserve System), w języku hiszpańskim Federal Reserve System, Możesz dziś wyemitować tyle dolarów, ile chcesz, to znaczy, technicznie rzecz biorąc, nie ma limitu zadłużenia, jakie Stany Zjednoczone mogą mieć na świecie, ani na poziomie krajowym.

Ta sytuacja jest z pewnością niepokojąca, ponieważ tak się uważa dolar może oznaczać nadejście nowej bańki finansowej, którego wybuch spowodowałby najgorszy kryzys gospodarczy w historii.

Przyczyną tych ponurych prognoz jest rosnący wzrost pułapu zadłużenia rządu USA. Oprócz tego uważa się, że zaufanie, jakie reprezentują Stany Zjednoczone, w każdej chwili może załamać się w obliczu ewentualnego kryzysu w tym kraju, ponieważ dolary są wspierane tylko przez zaufanie do potęgi gospodarczej Stanów ZjednoczonychKażdy kryzys gospodarczy narodu jest zawsze przedmiotem poważnych obaw, ponieważ nie zawsze będzie on w stanie zapewnić krajom i inwestorom pewność co do pieniądza papierowego, który nie ma żadnego dobra fizycznego, który mógłby go wesprzeć.

Nowe propozycje, które próbują naśladować system monetarny, taki jak standard złota

W obliczu nowych wyzwań, które stoją przed hegemonicznym upadkiem Stanów Zjednoczonych, międzynarodowy system gospodarczy przechodzi transformację w którym za każdym razem występuje większy udział innych narodów, próbujących ustanowić nowy finansowy system odniesienia.

Dokładnie w ostatnich latach jednym z najważniejszych aktorów tych inicjatyw są Chiny, kraj, który od pewnego czasu stał się poważnym pretendentem do przywództwa w międzynarodowej gospodarce i aby to osiągnąć, realizuje szereg działań mających na celu zmniejszenie siły i wpływu dolara na światowe transakcje gospodarcze.

W ten sposób rząd chiński rozpoczął niedawno 26 marca kontrakty terminowe na ropę denominowane w juanie, aby ta inicjatywa stała się początkiem końca hegemonii dolara. Motywacje stojące za tą nową implementacją w Pekinie można zrozumieć z różnych punktów widzenia.

Przede wszystkim to, co już zostało uznane za fakt, to to Chiny chcą uzyskać większą widoczność w procesach decyzyjnych społeczności międzynarodowej, Dlatego bycie siłą napędową nowego systemu monetarnego jest doskonałym źródłem prestiżu i uznania na całym świecie, które jest obecnie zaufane głównie w Stanach Zjednoczonych.

Po drugie, należy również wspomnieć, że stosunki polityczne i dyplomatyczne, jakie rząd Donalda Trumpa utrzymuje z resztą świata, są dalekie od pokojowego, Chiny są jednym z największych ataków na straty gospodarcze i handlowe że twój kraj miał z innymi krajami.

Dlatego naturalne jest, że rząd Chiny chcą jak najszybciej przyspieszyć swoją inicjatywę odłączenia się od systemów kontroli monetarnej, które Waszyngtonu tak, a rozwiązanie tego dylematu znaleziono w osłabieniu dolara z powodu nowej waluty referencyjnej. W tym kontekście dochodzi do powstania petroyuan.

Czy petroyuan może odnieść sukces?

Środowisko międzynarodowe, w jakim odbywa się tworzenie petroyuanu, jest optymalnym scenariuszem promowania inicjatyw przeciwko atakom i działaniom wojennym, które rząd Donalda Trumpa podjął przeciwko wielu krajom na całym świecie, działanie, które uczyniło go niezwykle niepopularnym, a jednocześnie czas Zabrał ważnych sojuszników, którzy wcześniej stanowili wielki przyczółek dla hegemonii Stanów Zjednoczonych. Jednak to właśnie z powodu tych okoliczności petroyuan znalazł warunki sprzyjające dotarciu na rynki, przynajmniej jeśli chodzi o obecną okazję polityczną.

Jednak z drugiej strony, w dziedzinie finansów stało się w ostatnich dniach jasne, że dominacja dolara jest tak zakorzeniona w dzisiejszym świecie, że nie będzie to łatwe zadanie dla waluty, za którą stoi chińska ropa. na rynkach światowych, które są mocno obciążone wokół zaufanie dolara.

Mimo to to pierwsza próba uwolnienia amerykańskiej waluty od światowych płatności za ropę stanowi pierwszy krok w kierunku zmniejszenia siły, jaką ma ta waluta, i dlatego jest tak istotna dla ustanowienia nowego porządku gospodarczego, dla wszystkiego, co reprezentuje i co oznacza w tym samym czasie.

Czy dolar kiedykolwiek powróci do standardu złota?

W pewnym momencie prezydentury Trumpa istnieje taka możliwość amerykański system finansowy odzyska złoty standard jako zabezpieczenie swojej waluty. Jednak propozycja ta nie przyniosła większego reperkusji ze względu na to, jak skomplikowane byłoby dla gospodarki, która obecnie zarządza długiem publicznym przekraczającym 14 bilionów dolarów, wsparcie całej tej kwoty w złocie, co według oświadczeń niektórych ekonomistów: w zgodzie z ilością tego metalu, jaką posiada rezerwa federalna, mogłoby to być technicznie możliwe, ponieważ wspominają, że aby standard złota został uznany za ważny w banku centralnym Stanów Zjednoczonych, konieczne jest jedynie, aby były one w stanie wspierać 10% wszystkich dolarów w obiegu, które zdaniem tych analityków mieszczą się w obecnych możliwościach Fed.

W obecnym stanie gospodarki międzynarodowej można rozsądnie sądzić, że wymaga ona kilku zmian strukturalnych, ale ważne jest, aby zawsze brać pod uwagę to, co zostało powiedziane transformacje muszą zawsze mieć na celu dobrobyt większości światowej populacji a nie tylko kilka.