Co to jest Indeks Giniego?

Tym razem będziemy rozmawiać Indeks Giniego Aby to zrobić, zrobimy krótkie wprowadzenie o tym, czym jest indeks jest numeryczna reprezentacja istniejących odmian W odniesieniu do zjawiska dowolnego typu, mogą one być dowolnego rodzaju, ale ich głównym wnioskiem jest wykres, który w skrócie określa wszystkie dane statystyczne, w celu rozpowszechniania i / lub zrozumienia informacji.

Wskaźnik nierówności to miara podsumowująca sposób, w jaki zmienna jest rozłożona, niezależnie od tego, czy jest to zbiór indywiduów. W przypadku nierówności ekonomicznych zmienną pomiarową są zwykle wydatki rodzin, konkubentów lub osób. Włoski statystyk Rozłóż Gini, Opracowuję wskaźnik, którego zastosowanie ma mierzyć poziom nierówności między istniejącymi mieszkańcami danego regionu. W przeciwieństwie do wskaźnika współczynnik jest obliczany jako część obszaru na wykresie dobrze znanego „Krzywa Lorenza"

Współczynnik Giniego zawiera liczbę od 0 do 1, gdzie 0 odpowiada doskonałej równości, gdzie każdy ma taki sam dochód, podczas gdy wartość liczbowa 1 odpowiada doskonałej nierówności, w której tylko jedna osoba ma dochód, a wszyscy pozostali nie mają żadnego. Indeks Giniego to współczynnik Giniego, ale wyrażony w odniesieniu do maksymalnie 100, w przeciwieństwie do współczynnika, który odpowiada dziesiętnym wartościom liczbowym, które istnieją tylko między 0 a 1, ma to również przyspieszyć zrozumienie wykresów jako rozpowszechnianie uzyskanych wyników.

W ramach klasyfikacji nierówności istnieją dwie duże miary, które są używane w literaturze, są to: pozytywne środki, które odpowiadają tym, które nie odnoszą się do pomocy społecznej. Chociaż istnieje również środki normatywne, które w przeciwieństwie do pozytywnych opierają się na bezpośredniej funkcji dobrobytu. W zależności od wybranego wskaźnika określa się normy lub parametry, z którymi porównuje się obserwowany rozkład dochodów.

Część właściwości indeksu Giniego lub współczynnika Giniego to:

• Zwykle do określenia obszaru między linią doskonałej słuszności a krzywą Lorenza używa się całki oznaczonej, jest to uważane za procedurę idealną, jednak istnieją również przypadki, w których wyraźna definicja krzywej Lorenza jest nieznana, Dlatego inne stosowane są metody, takie jak różne wzory ze skończoną liczbą dodatków, procedury i wzory różnią się w zależności od rozpatrywanego przypadku.
• Chociaż pożądanym wynikiem jest wykres przedstawiający wskaźniki nierówności w prosty i praktyczny sposób, nie zaleca się przeprowadzania oceny wizualnej dwóch krzywych Lorenza, ponieważ ocena ta może być błędna, w Zamiast tego zaleca się porównanie nierówności, które każda z nich reprezentuje oddzielnie, obliczając wskaźniki Giniego odpowiadające każdej krzywej.
• Dowolna krzywa Lorenza, a raczej; wszystkie krzywe Lorenza przechodzą przez krzywą lub linię łączącą punkty o następujących współrzędnych: (0, 0) i (1, 1)
• Tabela współczynników zmienności ma właściwości porównywalne z indeksem Giniego.

Krzywa Lorenza.

Krzywa Lorenza jest graficzną reprezentacją używaną do reprezentowania względnego rozkładu zmiennej w danej dziedzinie. Zwykle domena, w której ta krzywa jest odzwierciedlona, ​​jest reprezentacją zestawu towarów lub usług w regionie, a to poprzez zastosowanie krzywej Lorenza w połączeniu z indeksem Giniego lub współczynnikiem Giniego. Autorstwo tej krzywej to Max O Lorenz w roku 1905.

Zależność między krzywą Lorenza a współczynnikiem Giniego.

Razem z krzywą Lorenza możemy obliczyć wskaźnik Giniego, po prostu dzieląc pozostały obszar między krzywą i linią „równości”, przez całkowitą powierzchnię, która pozostaje pod krzywą. W ten sposób otrzymujemy współczynnik lub z kolei mnożąc wynik przez 100 otrzymujemy procent.

Zarówno indeks Giniego, jak i krzywa Lorenza zostały opracowane jako metody identyfikacji nierówności między populacją na danym terytorium (naród, stan, miejscowość itp.), Rozumiejąc, że im większa jest równość między mieszkańcami, tym większe jest przybliżenie krzywej do linia idealna, podczas gdy jej przeciwieństwo, duża nierówność między populacją terytorium, krzywa staje się coraz wyraźniejsza.

Jaka jest funkcja indeksu Giniego?

W ramach badania nierówności zapewnia się wiele i różnorodnych sposobów opisywania sposobu, w jaki dochód jest rozdzielany między różne grupy osób w społeczeństwie lub grupę osób na danym terytorium, niektóre z tych metod to: uporządkowanie informacji, wskaźniki nierówności i diagramy rozrzutu.

Fakt opracowania diagramu do wizualizacji rozkładu dochodów jest bardzo przydatną funkcją do analizy nierówność, ponieważ pozwala nam zidentyfikować aspekty kształtu rozkładu, które przy użyciu innych metod nie byłyby możliwe lub przynajmniej byłyby bardziej skomplikowane.

Zastosowania indeksu Giniego.

W określonym społeczeństwie istnieje pewien stopień nierówności ekonomicznych, a ewolucja tego społeczeństwa w czasie staje się przedmiotem zainteresowania wielu ekonomistów i ogólnie opinii publicznej. Przeprowadzane są różne analizy dotyczące oceny stopnia nierówności występujących w społeczeństwie. W historii analizy ekonomicznej zaproponowano już różne wskaźniki dla dobrze znanego badania nierówności; Te jednak nie przyniosły tak owocnych rezultatów, jak ten nazywany przez badaczy tematu „współczynnikiem koncentracji Giniego”. Ponieważ wskaźnik ten jest najłatwiejszy do interpretacji, jest on również stale używany jako punkt odniesienia w debacie na temat funkcjonowania nierówności i ich wpływu na poziom życia ludności w regionie.

Wśród pierwszych prac, a raczej pierwsza praca, w której zaproponowano wykorzystanie funkcji opieki społecznej do pomiaru nierówności datuje się od roku 1920, zrobione przez DaltonPodczas tego śledztwa Dalton, zaproponował obliczenie i obserwację utraty dobrobytu spowodowanej sprawiedliwym podziałem dochodu między ludzi. Używając rozdzielnej, symetrycznej, addytywnej i koniecznie wklęsłej funkcji użyteczności dochodu, Dalton zdefiniował to, co później nazwano Indeksem Daltona.

Rozważania na temat indeksu Giniego.

• Zgodnie z teorią rozważa się 4 alternatywy w celu uporządkowania danych, mimo to te, które są najczęściej używane z dużą liczbą powtarzalności to „rozkłady częstotliwości” i „krzywa Lorenza”, najmniej używane, ale nadal bardzo wydajne. to „diagramy parad” i „transformacja logarytmiczna”.
• Jaka jest wskazana zmienna do pomiaru nierówności? W ramach prac empirycznych toczy się dyskusja na temat zmiennej, którą można by uznać za „odpowiednią” do oceny koncentracji dochodów. Istnieją dwie główne zmienne, które rządzą kontrowersjami w tej debacie; Przychód na mieszkańca lub całkowity dochód gospodarstwa domowego. Można powiedzieć, że obie zmienne są poprawne, wszystko zgodnie z potrzebą uwzględnienia w badaniach, które mają być przeprowadzone. Z tego powodu w pierwszej kolejności należy zapytać, jaki jest cel tego pomiaru? Aby kontynuować lub przejść do wyboru zmiennej, która odpowiada temu konkretnemu przypadkowi.
• Rozważ dezagregację indeksu Giniego. W analizie nierówności centralną osią jest dekompozycja, ponieważ musimy znać pochodzenie głównych nierównowag, które mają wpływ na kapitał własny na poziomie tak podstawowym, jak gospodarstwo domowe.
• Pomimo popularności i łatwości obliczeń, indeks Giniego nie jest zgodny z właściwością „rozkład addytywny”. Rozumiemy przez to, że obliczenia przeprowadzone dla określonej podgrupy lub podgrup niekoniecznie zawsze będą pokrywać się z wartością współczynnika uporządkowania całej populacji według poziomów dochodów.
• Jakie są źródła danych do pomiaru nierówności? Teoretycznie książki i większość artykułów na temat pomiaru nierówności rozważa i proponuje formuły, które zakładają, że wykorzystane dane o dochodach są próbą losową. Inaczej jest w pracy empirycznej, gdyż w praktyce dane zbierane są z badań przeprowadzonych w gospodarstwach domowych, w których identyfikacja jednostek obserwacji odbywa się na jednym lub kilku etapach selekcji iw większości przypadków wybierane są gospodarstwa domowe o nierównych prawdopodobieństwa. Oznacza to, że współczynnik jest w rzeczywistości jedynie przybliżeniem.