Przez cały okres istnienia system finansowy Dzisiaj spotkaliśmy się z niezbyt sprzyjającymi okresami, w których rządy musiały trochę znieść środki prawne móc kontrolować gospodarkę kraju; a to dlatego, że brak odpowiedniego ustawodawstwa miałby poważny wpływ na gospodarkę. Jedna z praktyk, która powstała w jednym z tych czasów Kryzys to corralito, Ale co to jest?
Kojec Jest to, najogólniej rzecz biorąc, ograniczenie nałożone przez rząd, w którym ludzie nie mieli swobodnego dysponowania środkami pieniężnymi z rachunków terminowych, rachunków czekowych i kas oszczędnościowych. Ale kiedy to się stało? Po co to jest? Następnie odpowiemy na niektóre z najważniejszych pytań, aby zrozumieć finansowe corralito.
Tło finansowego kojec
Trzeciego grudnia 2001 r. Radykalny rząd oficjalnego Fernando de la Rúa przeprowadził corralito, które trwało praktycznie 1 rok. Miało to miejsce w Argentynie, kraju Ameryki Łacińskiej. A prawda jest taka, że ten środek w oczach ludzi był całkowicie radykalny, to właśnie z tego powodu prezydent La Rúa został zmuszony do rezygnacji ze swojego stanowiska, co z kolei doprowadziło kraj do sytuacji rozpuszczanie i niestabilność zarówno społeczne, jak i polityczne; kryzys, który trwał kilka lat.
Cel tego środka został wyjaśniony jako nieistotny zapobiec wypłynięciu gotówki z systemu bankowego; w ten sposób banki nie uległyby dekapitalizacji, co niewątpliwie doprowadziłoby do kryzysu paniki bankowej, przez co możliwe byłoby całkowite załamanie się systemu bankowego.
Pomimo faktu, że ten środek został podjęty, istnieją inne opcje, które można było wdrożyć, aby to zrobić uniknąć dekapitalizacji banków; jednym z nich był ten, o którym wspomniał minister gospodarki Domingo Cavallo; którzy zaproponowali, że zachęcanie ludności do większego korzystania z elektronicznych środków płatniczych doprowadzi do aktywnej gospodarki, w której ludność będzie miała dostęp do przepływu ich funduszy. Środek ten zapobiegłby unikaniu płacenia podatków przez rząd, a jednocześnie sprawiłby, że ludność bardziej zaufałaby systemowi bankowemu i zdeponowała więcej środków.
Teraz termin corralito został wybity w 2001 roku, a wykonał go dziennikarz o specjalności ekonomicznej Antonio Laje. To wydarzenie miało miejsce, gdy kierował kolumną ekonomiczną w ówczesnym programie Daniela Hadada. Wydarzenie to było bardzo ważne dla rozwoju ówczesnych wydarzeń, a jest nim fakt, że rząd w znaczący sposób ograniczył najbardziej podstawowe swobody użytkowników systemu bankowego, w tym korzystanie z własnych pieniędzy. w dowolnym momencie, co spowodowało niezadowolenie wszystkich użytkowników.
Jak to się stało w kojcu?
Ten fakt zaczyna się dziać, gdy wypłata środkówPonieważ do listopada tego roku wypłaty wyniosły ponad 67 miliardów; To właśnie te dane dają rządowi wytyczne do podjęcia decyzji o budowie corralito. Ale z czego to się składało?
Konkretnie, to wydarzenie składało się z serii zakazów, zakazy, które koncentrowały się na działalności dwóch grup ludzi, Po pierwsze, znajdujemy zakazy dla społeczeństwa, a po drugie, znajdujemy zakazy dla banków, zobaczmy, z czego składa się każdy z nich.
W zakazy dla publiczności stwierdziliśmy, że użytkownicy nie mogą dokonywać wypłat przekraczających 25 peso lub 250 dolarów, czyli tygodniowy limit. I to było zabronione na wszystkich kontach, które były na nazwisko właściciela, więc nie interesowało go, gdyby miał konto w tym lub innym banku, ponieważ w ciągu tygodnia mógł uzyskać dostęp tylko do 250 dolarów ze swojego konta.
Drugi zakaz dotyczy wykonywać przelewy za granicęDotyczyło to tylko zwykłych użytkowników, ponieważ transakcje te były dozwolone dla tych, którzy odpowiadali za handel zagraniczny, a także płatności wydatków lub wypłaty dokonane kiedyś za granicą. W ten sposób starano się, aby bankowi narodowemu nie zabrakło środków na operację.
Teraz mam zamiar porozmawiać o zakazy dla podmiotów finansowych, Po pierwsze, odwołajmy się do faktu, że nie wolno im było dokonywać aktywnych operacji w peso, a ponadto zabroniono im możliwości dokonywania operacji w walutach obcych. Ponadto instytucjom tym nie wolno było prowadzić arbitrażu bezpośrednio ani pośrednio; Z wyjątkiem sytuacji, w której transakcje zostały przeliczone na dolary, pod warunkiem, że dłużnik wyraził zgodę na takie przeniesienie.
Innym zakazem jest to, że stopy procentowe wyższe niż te, którym odpowiadały depozyty, czy to w peso, czy w dolarach, nie mogły być oferowane. W tym miejscu należy również wspomnieć, że obowiązujące operacje można było zamienić na dowolną walutę obcą, o ile nie uwzględniono prawa wymienialności. 23.928 XNUMX, co oznacza, że transakcje były kontrolowane w znacznie łatwiejszy sposób.
Ostatni z zakazy mające zastosowanie do podmiotów To ta, która nie pozwala im pobierać żadnej prowizji za jakąkolwiek przewalutowanie. Pod warunkiem, że operacje są wykonywane za pośrednictwem rachunków otwartych w instytucjach finansowych. Oznaczało to wiele strat dla instytucji finansowych, co pokazuje, że jedynymi niezadowolonymi z wyników tej decyzji nie byli użytkownicy, ale także instytucje finansowe poważnie ucierpiały w wyniku decyzji o zastosowaniu corralito.
Cele finansowego corralito
Chociaż główny cel tego działania został już nakreślony, przyjrzyjmy się bliżej, jak zaplanowano te wydarzenia. Pierwszą kwestią do rozważenia jest to, że chciano tego uniknąć wyciek depozytów do systemu bankowego, ten wyciek był wynikiem zdarzenia, w którym użytkownicy stracili zaufanie do systemu bankowego. W przypadku takiej ucieczki kapitału nastąpiłyby spekulacje na temat ewentualnego wyjścia z wymienialności, co nie byłoby korzystne dla systemu bankowego i systemu finansowego w ogóle.
Biorąc więc pod uwagę te informacje i te spekulacje, zapada decyzja o przeprowadzeniu bardzo desperackiej sztuki corralito, za pomocą której planowano uniknąć wspomnianej masowej wypłaty środków.
Kolejny cel, jaki mieli na myśli, dotyczył utrzymania pliku Przepływy pieniężne aby gospodarka nie zatrzymała się, ponieważ ludzie nie mieli dostępu do swoich pieniędzy, ale uważano, że przepływ gotówki jest utrzymywany w systemie bankowym dzięki wykorzystaniu kart debetowych. Biorąc pod uwagę wszystkie te cele rządowe, nie tylko bezpłatny dostęp użytkowników do swoich funduszy, ale wielu użytkowników było również zmuszonych do nabywania kart w celu uzyskania dostępu do wspomnianych funduszy, chociaż nie mogli mieć pieniędzy w gotówce, gdyby mogli nabywać towary w drodze transakcji bankowych.
Tak więc celem, do którego dążył rząd, było osiągnięcie utrzymanie stabilności systemu bankowegoi jak wspomniano w poprzednich akapitach, była to tylko jedna z kilku możliwych opcji, które można rozważyć w celu utrzymania przepływu pieniędzy w instytucjach bankowych.
Konsekwencje kojca
Jeden z głównych konsekwencje kojca, To dlatego, że była to decyzja, która została podjęta nagle, więc nie było czasu na reakcję zaangażowanych osób, aby dostosować się do sytuacji. W wyniku tej nagłej zmiany systemu płynność monetarna kraju została poważnie uszkodzona, ponieważ znaczna część ruchu gospodarczego została przerwana przez brak płynności.
W związku z powyższym zarówno handel, jak i kredyt zostały sparaliżowane, powodując znaczną stagnację w gospodarce. Po części wynika to z tego, że pewien procent populacji jest jej winien podtrzymywanie szarej strefy, tak że bardzo niewiele osób miało dość gotówki, aby móc dokonywać codziennych zakupów, co poważnie wpłynęło na styl życia ludzi, zarówno klientów, jak i sprzedawców omawianego systemu.
Najpoważniejszy efekt miał miejsce w sąsiednim kraju Urugwaju i polegał na tym, że ludność Argentyny wpadła na pomysł, aby móc wypłacić swoje środki w bankach sąsiedniego kraju, jednak zdarzenie to wywołało kryzys w 2002 roku. , bank Urugwaju, jeden z najbardziej znanych w swojej historii, spowodowany przez rząd Argentyny.