Momenteel worden leningen door veel gebruikers veel gebruikt, omdat naarmate de technologie vordert, het gemakkelijker wordt om van stroom te voorzien leningen aanvragen en autoriseren voor bijna iedereen. Ondanks dat ze zo populair zijn, zijn leningen nog steeds onbekend bij veel gebruikers, vooral op het gebied van regelgeving of wetgeving, en een van de termen die ons zou moeten interesseren, en die toch vaak onopgemerkt blijft, is de wettelijke rente van geld, maar voordat we deze term begrijpen, moeten we het volgende begrijpen.
Wanneer wij vragen een lening aan We spreken met de geldverstrekker of de financiële instelling een termijn af waarin we onze schuld moeten aflossen; daarnaast is het gespecificeerd de rente die over het basisleningbedrag wordt toegepast, deze rente kan eenvoudig of samengesteld zijn, plus het kan wijzig de samenstellingsperiode waarin we onze schuld moeten afbetalen.
En hoewel tot nu toe alles perfect lijkt, zijn er situaties die zich in het echte leven voordoen en die niet altijd beheersbaar zijn, een van deze situaties is de vertraging bij een of andere betaling van onze schuld.
Er twee concrete situaties, wanneer we te laat zijn met een eenmalige betaling om de schuld af te lossen, zoals het geval is bij microkredieten waarbij de geldschieter vraagt afwikkeling van de lening in één keer, doorgaans binnen een maand na goedkeuring van de lening. De tweede situatie is wanneer we te laat zijn met de betaling van onze uniformreeks, bijvoorbeeld als onze betaling op de 2e van elke maand moet worden gedaan en in de maand augustus zijn we te laat en kunnen we het bedrag dat overeenkomt met die maand.
Een andere kwestie die we moeten weten voordat we het hoofdonderwerp van dit artikel kunnen definiëren, is de vertragingwordt deze juridische term gebruikt om de niet betalen op de afgesproken tijd door nalatigheid, wat betekent dat de vertraging opzettelijk is.
Dit is belangrijk om in gedachten te houden omdat de wettelijke rente van geld Het is alleen van toepassing als de persoon die de schuld moet dekken, vertraging heeft; Met andere woorden, als de reden waarom u de betaling niet kon uitvoeren een situatie was die u totaal niet in de hand had, kan de boete variëren.
Een laatste feit dat we duidelijk moeten begrijpen voordat we volledig ingaan op de beslissing van het wettelijke belang van geld is dat de lening die we aanvragen een contract of een overeenkomst is tussen de geldverstrekker en de gebruiker; En zoals in elk contract, komen beide partijen overeen om bepaalde clausules uit te voeren, en in het geval dat we ze niet naleven, zijn er clausules waarin er een boete is voor niet-naleving. Dit betekent dat als we ons ertoe verbinden de betaling op dag twee te doen en dit niet doen, de financiële instelling een boete kan opleggen.
Wettelijk belang van geld
De straf dat wordt beheerd door late betalingen overeengekomen is over het algemeen via de geldelijke last van een bepaald bedrag. Deze te dekken toeslagen op ons saldo zouden voor financiële instellingen een reden kunnen zijn om zodanig misbruik te maken dat er grote bedragen in rekening worden gebracht, dus om deze situatie te reguleren geeft de overheid de wettelijke rente van het geld uit.
Zodra we begrijpen wat een contract, een lening, de vertraging en een toeslag is, kunnen we de beslissing van de wettelijke rentetermijn geld. Dit kan worden gedefinieerd als een percentage dat wettelijk is vastgesteld door de overheid, om op een eerlijke manier het bedrag te kunnen berekenen dat moet worden betaald als compensatie voor het te laat doen van de betaling.
Nu is het waar dat de regering het jaarlijkse rentevoet dat zal gelden voor gevallen waarin betalingsachterstanden optreden, maar iets heel belangrijks om te overwegen is dat dit rentetarief alleen van toepassing is als er geen overeenkomst is waarin de gebruiker van de lening ermee instemt de toeslagen te betalen op basis van een ander rentetarief.
Het is voor het bovenstaande dat het erg belangrijk is dat we als gebruikers van een lening het contract vrij goed herzien op zoek naar een specificatie in deze kwestie, want in het geval dat we het goedkeuren dat de toeslag wordt gemaakt met een andere maatregel dan de wettelijke rente van geld, dan had het tarief aanzienlijk kunnen stijgen.
Er zijn echter veel situaties waarin, in het geval dat geen van de partijen in geval van vertraging met een bepaald belang heeft ingestemd, de wet het te dekken bedrag vaststelt. Soms zijn er zeer specifieke regels over bepaalde zaken, dus het is belangrijk om die wetten te herzien om het te dekken bedrag correct te kunnen definiëren. Artikel 1108 van het Burgerlijk Wetboek is verantwoordelijk voor het regelen van deze zaken.
Een ander probleem dat we moeten overwegen, is dat dit over het verschuldigde bedrag is rente verschuldigd, Daarom is de resulterende totale betaling het equivalent van de betaling die overeenkomt met de genoemde periode plus de kosten voor de vertraging. Daarom is de te dekken betaling gelijk aan de som van het schuldbedrag plus het bedrag dat als toeslag wordt toegevoegd.
Huidige wetgeving
Iets dat moet worden verduidelijkt, is dat momenteel wie dit regelt rentetarief is de bank van Spanje onafhankelijk, dat hoewel het onder het bevel van de Spaanse regering staat, het een andere entiteit is.
Dit is belangrijk omdat de wettelijke rente van geld in het begin als het volledig werd gereguleerd door de overheid, dat wil zeggen het juridische gedeelte, zodat de regulering ervan werd gedicteerd door de wetgeving.
Het duurde tot 30 december 1997 dat een bestaande link tussen de wettelijke rente van geld met de basisrente gedicteerd door de bank van Spanje. Op deze manier wordt de relatie die bestond tussen de rente gedicteerd door de bank en de wettelijke rente van het geld.
Dit was erg belangrijk omdat in 2011 en 2012 de Spaanse overheidsschuld vrij notoir omhoogschoot, hierdoor verhoogden de financiële markten hun waarde op dezelfde manier.
Maar dankzij het feit dat de relatie tussen zei rentetarieven de wettelijke rente op geld Het vertoonde geen significante toename, die zou zijn opgetreden als het de zaak niet had overwogen.
Speciaal geval
Een interessant historisch feit met betrekking tot de wetgeving op dit gebied is dat er in het Spaanse protectoraat Marokko volledig onafhankelijke wetgeving bestond van de rest van Spanje.
Op deze plek was de rente vastgesteld op 6% per jaar, maar ik beperk ook de mogelijkheid dat betrokkenen gebruik hebben gemaakt van een overeenkomst waarin genoemde iteres groter waren dan 12%, dus ongeacht of beide partijen een overeenkomst hadden getekend, in If het afgesproken tarief hoger was dan 12%, zou dit van rechtswege komen te vervallen.
De laatste wijziging in deze wetgeving was in 1946, waarbij de wettelijke rente op geld werd vastgesteld op 4%. Vervolgens, zodra het protectoraat van Marokko ophield een speciale behandeling te hebben en het werd gereguleerd door dezelfde wet die in de rest van Spanje van kracht was.
Rente op belastingvertraging en commerciële vertraging
Er twee soorten vertragingsrente, de belasting en de commerciële. Beiden hebben verschillende redenen voor bestaande en dus verschillende voorwaarden bij de betaling van het individu aan de geldschieter; om ze beter te begrijpen, laten we beide onafhankelijk analyseren.
Te beginnen met de vertragingsrente, een bedrag dat wordt vastgesteld bij verrichtingen waarbij personen, bedrijven en openbare lichamen betrokken zijn. Dit rentepercentage is direct gerelateerd aan de belastingdienst en is het equivalent voordeel dat nodig is als betaling aan de belastingbetaler.
Op een eenvoudiger manier kunnen we definiëren dat dit een betaling is die we aan de belastingdienst moeten doen vanwege het innen van een bedrag vanwege de vertraging in de betaling van een schuld.
Nu commerciële vertragingsrente er is een rechtsstelsel geregeld, dat werd geregeerd door het Europees Parlement en de Raad. Dit regelt zaken waarbij geconcentreerde operaties tussen bedrijven plaatsvinden, zodat er geen individuen bij betrokken zijn. Het regelt ook de situaties waarin overheidsdiensten betrokken zijn. Deze kwestie krijgt meer diepgang in al zijn voorschriften.
Laten we beginnen met het feit dat de betalingstermijn is beperkt tot 60 dagen, en dit kan onder geen beding worden verlengd. Naast het feit dat de periode die overweegt de 60 dagen begint niet wanneer de factuur is ontvangen, maar met de ontvangst van de goederen of materialen.
Andere zaken die worden geregeld, zijn het groeperen van facturen om onder andere een eenmalige betaling te doen. In deze gevallen zijn de transacties voornamelijk gebaseerd op de verantwoordelijkheid van de klant om een aankoop bij een ander bedrijf af te wikkelen.
Met dit alles rekening houden is erg belangrijk, al is het altijd het beste om de betalingstermijnen niet te overschrijden.