We zijn gewend om economische termen te horen zoals inflatie, hyperinflatie, deflatie, enz. De reden waarom het niet zo gebruikelijk is om reflatie te horen, is omdat het is een geïnduceerd fenomeen en het is zeer zelden gebruikt. De opsluitingen veroorzaakten een ongunstige situatie op de markten waar de economie onder leed. Vanaf dat moment begonnen overheden, met hulp van centrale banken, de economie kunstmatig te stimuleren. Dit fenomeen staat bekend als reflatie.
De economische implicaties van reflatie variëren afhankelijk van de omstandigheden die tot de invoering ervan hebben geleid. Daarom gaan we niet alleen uitleggen waar het over gaat, maar gaan we ook uitleggen waarom het vandaag wordt ingevoerd en welke verschillen het heeft met het verleden. Als je geïnteresseerd bent in de impact die het heeft, lees dan verder!
Wat is relatie?
Reflatie is een scenario waarin de overheid, door middel van monetaire stimuli, bedoeld om inflatie te creëren om te voorkomen dat je in een spiraal terechtkomt deflatoir. Hoewel het niet het beste scenario is, is het veel beter om een algemene prijsdaling te doen met alle schade die dat zou toebrengen aan de economie. Het is moeilijk om uit een deflatoire spiraal te komen, omdat lagere winsten bedrijven ertoe aanzetten zich in zeer moeilijke situaties te bevinden. Bovendien is het moeilijk om de economie om te buigen naar het pad van groei.
Enerzijds we hebben inflatie, en ten slotte, daardoor, een recessie. De recessie zal naar verwachting tijdelijk zijn, en zelfs als er een algemene prijsstijging is, kan de groei weer aantrekken. In feite is het woord reflatie een combinatie van recessie plus inflatie.
Reflatie vandaag
De lockdowns als gevolg van het huidige probleem brachten het grootste deel van het economische apparaat tot stilstand. Daarna stopten de industrieën en bijna het hele deel van de dienstensector. Dat vertaalde zich in enorme verliezen, gebrek aan inkomsten en een algemeen voornemen om te sparen uit angst voor de crisis. De belangrijkste indices van alle landen raakten in paniek en binnen een paar dagen kelderden de aandelenmarkten met een ongekend tempo.
Overheden over de hele wereld begonnen massaal geld te injecteren naar hun economieën, met de VS voorop, die pas in april 2020 al 3 biljoen hadden. Het doel van deze reflatie was om de landen te financieren door middel van het verwerven van obligaties, waarvoor ze allemaal hun schulden verhoogden, en om de bevolking te helpen om de gevolgen te vermijden. Een van de meest voorkomende in Spanje zijn ERTE's, aan de andere kant, hulp aan mensen die hun werkloosheid hadden beëindigd tijdens de bevalling, enz. Elk land nam ook nieuwe fiscale maatregelen. Zo verlaagde Frankrijk veel belastingen, of het geval van Duitsland waar 75% van de inkomsten werd betaald aan bedrijven die wettelijk moesten sluiten.
Afbeelding afkomstig van Wikimedia Commons
Al deze beweging resulteerde in een meer veiligheid ervaren door burgers, Het ging ook gepaard met een verlangen om het "normale leven", consumptie en sociale banden te hervatten. Dit betekende dat een groot deel van de bevolking meer besparen dan normaal, die begon te veroorzaken toegenomen vraag naar bepaalde goederenzoals onroerend goed. De prijs van woningen begon gemiddeld genomen in alle landen sterk te stijgen, mede door een groter aantal aankopen in verschillende sectoren. Wat eindelijk vandaag prijzen in het algemeen zijn gestegen. Dit alles zonder het te hebben over de huidige energiecrisis die ook de meeste landen treft.
Nieuwsgierigheid over reflatie
Klassieke economische theorie ondersteunt dat inflatie is in wezen een monetair fenomeen. Kwantitatieve expansie kan worden gekanaliseerd in een grotere productie en/of levering van goederen. Al die grotere geldhoeveelheid kan al dan niet in de richting van productiviteit gaan. Als de productiviteit echter niet wordt verbeterd, zal dit zich vertalen in meer prijsstijging, omdat er meer vraag is dan productiecapaciteit. Dit punt was precies wat er is gebeurd na de gezondheidscrisis. Door de gedwongen sluiting van industrieën zijn er nog steeds vertragingen in de leveringen en het voldoen aan die bestaande vraag.
In feite is de angst voor inflatie en het ontbreken van producten voor de komende kerstperiode zo groot dat het een knelpunt heeft veroorzaakt. Juist de angst dat aan toekomstige eisen niet kan worden voldaan, is het terugkoppelen van een lus waaruit het al moeilijk is om eruit te komen.
Wat kunnen we verwachten?
In het tempo waarin fiscale stimulansen de economie opblazen en de prijzen verhogen, is dat een mogelijk scenario dat regeringen geleidelijk prikkels begonnen in te trekken. Het is de verwachte "tapering". Hiermee zouden de rentetarieven beginnen te stijgen, wat ook nodig is. Nagels tarieven zo laag zoals de huidige met een stijgende inflatie is het niet gezond. Ze kunnen echter niet abrupt worden ingetrokken, aangezien het ook niet de bedoeling is om een schuldencrisis te creëren, aangezien veel sectoren en landen al een zware schuldenlast hebben.
Van de scenario's die zijn geschud en worden geschud, is er een die inflatie kan tijdelijk zijn. Zodra de knelpunten verdwijnen, zou alles weer "normaal" worden. Aan de andere kant zijn er steeds meer stemmen die zeggen dat inflatie is gekomen om te blijven, althans voor een lange tijd. Bridgewater, het investeringsfonds onder leiding van Ray Dalio, zegt dat dit decennium in termen van inflatie in niets zal lijken op 2010. De huidige cijfers ondersteunen deze theorie voorlopig, aangezien er een inflatie is bereikt die zowel in de VS als in Europa sinds 2008 niet meer is voorgekomen. . Maar waar de eerste inflatieperiodes werden verwacht die niet in de buurt kwamen, is deze keer op een algemene manier verschenen.
De wereld is niet lineair en voorlopig zijn het mogelijke theorieën en scenario's. In ieder geval weet je nu wat reflatie betekent en kun je beter begrijpen wat er vandaag in de wereld gebeurt.