Ονομάζονται οικονομικοί πράκτορες σε εκείνους τους παράγοντες που παρεμβαίνουν σε μια οικονομία, που έχουν συγκεκριμένο ρόλο και δράση σε ένα σύστημα αυτού του τύπου, σύμφωνα με ορισμένους κανόνες. Θα είναι άτομα ή ιδρύματα που θα λαμβάνουν αποφάσεις σε αυτό το πλαίσιο.
Με τον ορισμό αυτών των παραγόντων, το οικονομικό παιχνίδι συντίθεται και είναι δυνατόν να απλουστευθούν οι διαδικασίες που πραγματοποιούνται σε αυτό το περιβάλλον., με αποτέλεσμα μια απλούστερη ανάλυση και επιτρέποντας την εξήγηση της λειτουργίας του.
Ένας οικονομικός πράκτορας θα μπορούσε να θεωρηθεί οποιοδήποτε νομικό ή φυσικό πρόσωπο που ασκεί ανεξάρτητα κάποιο είδος οικονομικής δραστηριότητας στην αγορά. Οι οντότητες που ασκούν ποικίλες οικονομικές δραστηριότητες μπορούν να συμπεριληφθούν, ανεξάρτητα από το νομικό καθεστώς που διαθέτουν ή τον τρόπο χρηματοδότησής τους.
Είναι τότε δυνατό να κατανοήσουμε ως οικονομικό παράγοντα, εκείνους που συμμετέχουν στη μεταποίηση, παραγωγή και εμπορία αγαθών και υπηρεσιών. μέσω συμφωνιών, συμφωνιών και συμβάσεων που έχουν συμφωνηθεί μεταξύ τους, επηρεάζοντας έτσι τη δραστηριότητά τους στις αγορές και υπερβαίνοντας την κρατική οικονομία μέσω των κερδών ή των εμπορικών κερδών που καταφέρνουν να αποκτήσουν.
Είμαστε όλοι οικονομικοί πράκτορες επειδή όλοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αστέρι στην οικονομική δραστηριότητα, καταναλώνουμε αγαθά ή υπηρεσίες και πραγματοποιώντας πληρωμές για αυτούς με εισόδημα που έχουμε λάβει από άλλο τύπο πράκτορα.
Πληρώνοντας αυτά τα αγαθά και τις υπηρεσίες, θα προωθήσουμε την παραγωγικότητα άλλων παραγόντων.
Υπάρχουν τρεις σημαντικοί οικονομικοί παράγοντες σε μια κλειστή οικονομία.
Καταναλωτές (οικογένειες), παραγωγούς (Επιχείρηση) και ο ρυθμιστής της αγοράς (κατάσταση). Όλα με διαφοροποιημένο και ουσιαστικό ρόλο, δημιουργώντας μια στενή σχέση μεταξύ τους σε υποχρεωτική βάση.
Οι διάφορες οικονομικές δραστηριότητες θα είναι αλληλένδετες και συνεπώς θα εξαρτώνται η μία από την άλλη.
Μια οικογένεια, εκτός από την κατανάλωση, θα μπορούσε να είναι τα μέλη της που συμμετέχουν στο παραγωγικό έργο μιας εταιρείας, ενώ η καταναλωτική εταιρεία διαδραματίζει επίσης ρόλο ως αγοραστής εισροών. Η κυβέρνηση μπορεί να διαδραματίσει ρόλο ταυτόχρονα καταναλωτή και παραγωγό υπό ορισμένες συνθήκες.
Οι οικονομικοί παράγοντες θα παράγουν πλούτο με τη δυνατότητα να ωφελήσουν όλους τους παράγοντες.
Όταν καθένας από αυτούς τους παράγοντες είναι σε θέση να εκπληρώσει τους αντίστοιχους ρόλους του στις υπάρχουσες σχέσεις μεταξύ τους, είναι δυνατόν για την οικονομία να λειτουργεί ικανοποιητικά, συμβάλλοντας στη θετική και συνεκτική συμβολή στην κοινωνία.
Εάν, αντιθέτως, αυτοί οι πράκτορες δεν λειτουργούν σωστά και λόγω της αλληλεξάρτησής τους, Η αρνητική της επίδραση σε άλλους παράγοντες θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά τη γενική οικονομία.
Οικονομικοί παράγοντες και τα χαρακτηριστικά τους
Οι οικογένειες
Οι οικογένειες θεωρούνται οι οικονομικές μονάδες που είναι υπεύθυνες για την κατανάλωση, ορίζεται ως ένας αριθμός ατόμων που μοιράζονται τη συνύπαρξη.
Με την οικονομική έννοια και από την προοπτική που εξετάζεται σε αυτό το θέμα, η οικογένεια θα μπορούσε ακόμη και να έχει ένα μόνο μέλος ή πολλά από αυτά, ανεξάρτητα από το αν έχουν σχέση.
Η οικογένεια θα είναι ο οικονομικός παράγοντας με μεγάλη αφοσίωση στην κατανάλωση, και ταυτόχρονα θα είναι ο ιδιοκτήτης των πόρων παραγωγής, παρέχοντας εργασία.
Χαρακτηριστικό των περιοχών με λιγότερη ανάπτυξη, μια οικογένεια θα μπορούσε να ασκήσει αυτοκατανάλωση. Θα παράγουν τον εαυτό τους αυτό που θα καταναλώνουν αργότερα.
Οι οικογένειες διαιρούν το εισόδημά τους σε φόρους, αποταμιεύσεις και κατανάλωση; εκτέλεση του ρόλου του ιδιοκτήτη των παραγωγικών παραγόντων. Αν και είναι κατ 'εξοχήν καταναλωτές, θα προσφέρουν σχεδόν πάντα τους παράγοντες παραγωγής με τη μορφή εργασίας.
Οικογένειες ως ομάδες ή άτομα που συμμετέχουν στην οικονομία ενός έθνους, Θα είναι αυτοί που θα έχουν το μεγαλύτερο ποσοστό πόρων που χρειάζονται οι εταιρείες για τη λειτουργία τους., και μπορεί να θεωρηθεί ως βασικές μονάδες κατανάλωσης.
Αυτός είναι ο οικονομικός παράγοντας που, με βάση έναν περιορισμένο προϋπολογισμό και παράγοντες όπως οι προτιμήσεις και τα γούστα τους, θα αναζητήσει την ικανοποίηση των αναγκών τους μέσω της κατανάλωσης υπηρεσιών και προϊόντων.
Οι εταιρείες
Αυτοί είναι οι υπεύθυνοι για την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών μέσω των παραγόντων παραγωγής που παρέχουν οι οικογένειες.
Σε αντάλλαγμα για αυτούς τους παράγοντες παραγωγής, πρέπει να πληρώνουν οικογένειες με αντάλλαγμα την εργασία, τους μισθούς. σε αντάλλαγμα κεφαλαίου, μερισμάτων και τόκων · ή ενοικιάσεις γης.
Όταν παράγονται αγαθά και υπηρεσίες, προσφέρονται σε οικογένειες, στο κράτος ή σε άλλες εταιρείες για κατανάλωση.
Οι εταιρείες μπορεί να είναι ιδιωτικές, δημόσιες ή εθελοντικές. Προβλέπονται αναζητώντας τη μεγαλύτερη χρησιμότητα και όφελος που μπορούν να επιτύχουν.
Μπορούν να ταξινομηθούν ως οι βασικές μονάδες παραγωγής, του οποίου στόχος ή πρωταρχικός ρόλος είναι η κατασκευή αγαθών και υπηρεσιών που θα στοχεύουν στην επίτευξη του μέγιστου δυνατού οφέλους, λαμβάνοντας υπόψη τους περιορισμούς που έχουν τόσο τεχνολογικοί όσο και προϋπολογισμοί.
Προκειμένου να είναι σε θέση να ασκήσει αυτή τη δραστηριότητα, θα είναι απαραίτητο να έχουμε έναν ορισμένο αριθμό πόρων και παραγωγικών παραγόντων, οι οποίοι μπορούν να αγοραστούν ή να ανατεθούν σε εγχώριες οικονομίες.
Θεωρούνται κυρίως τρεις παραγωγικοί παράγοντες. Φυσικό κεφάλαιο, όπου περιλαμβάνονται εγκαταστάσεις, μηχανήματα κ.λπ., και χρηματοδότηση-κεφάλαιο, που αποτελείται από πιστώσεις και χρήματα. Το δεύτερο από αυτά η γη, συμμόρφωση με τις πρώτες ύλες και τους φυσικούς πόρους και τέλος, ανθρώπινη δουλειά, υπάρχουσα τόσο πνευματική όσο και φυσική εργασία.
Οι παραγωγικοί πόροι ονομάζονται ως (είσοδοι) - είσοδοι και (έξοδοι) - έξοδοι, κατά συνέπεια στις υπηρεσίες και τα αγαθά που λαμβάνονται. Οι εταιρείες θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως ένα σύστημα που επιτρέπει τη μετατροπή των εισροών σε έξοδο, χρησιμοποιώντας συγκεκριμένες τεχνολογίες για αυτό.
Η τεχνολογία μπορεί να οριστεί ως η εφαρμογή ή συγκεκριμένη χρήση επιστημονικών γνώσεων, η οποία θα οδηγήσει σε συνδυασμό διαφορετικών εισροών ή παραγωγικών παραγόντων προκειμένου να επιτευχθεί μια δεδομένη παραγωγή. Σε κάθε ιστορικό σενάριο, συγκεκριμένες τεχνολογικές εναλλακτικές λύσεις θα είναι διαθέσιμες για την κατασκευή αγαθών.
Το κράτος
Αποτελείται από το σύνολο των δημόσιων θεσμών ενός έθνους. Εκτός από την προσφορά και την απαίτηση αγαθών και υπηρεσιών ταυτόχρονα, συλλέγει φόρους από εταιρείες και οικογένειες που προορίζονται να διαχειριστούν τη δραστηριότητά της.
Έχουν ποικίλη παρέμβαση στην οικονομία. Θα προσφέρει και θα ζητά αγαθά, υπηρεσίες και παράγοντες παραγωγής, ενώ ταυτόχρονα θα εισπράττει φόρους που θα αναδιανέμει για να εκτελεί διάφορες δραστηριότητες.
Μερικές από τις σχετικές δράσεις της θα είναι να παρέχει στη χώρα δημόσιες υπηρεσίες και αγαθά (πανεπιστήμια, αυτοκινητόδρομους κ.λπ.), επιδοτώντας εταιρείες και οικογένειες με τις μεγαλύτερες ανάγκες. διαχειρίζονται επίσης τα ιδρύματά τους.
Θα διαδραματίσει ρόλο προμηθευτή και απαιτητικού παράγοντα παραγωγής στην αγορά.
Συνοπτικά, είναι δυνατό να δηλωθεί αυτό το κράτος θα ρυθμίσει την οικονομική δραστηριότητα σε μεγάλο βαθμό, παροχή νομικού πλαισίου για τους πράκτορες να ενεργούν.
Θα είναι ο ιδιοκτήτης μέρους των παραγωγικών παραγόντων ως πρώτες ύλες, κεφάλαιο και φυσικοί πόροι. Θα παρέχει στην κοινωνία επαρκή υποδομή, διασφαλίζοντας ότι η οικονομική δραστηριότητα μπορεί να πραγματοποιηθεί υπό κατάλληλες συνθήκες.
Θα είναι αυτός που παρέχει υπηρεσίες και δημόσια αγαθά όπως η εκπαίδευση, η δικαιοσύνη ή η υγεία. Θα χρησιμοποιήσει τη δημοσιονομική πολιτική για την αναδιανομή του εισοδήματος, την αφαίρεση των εισπραχθέντων φόρων στις επιδοτήσεις ελάχιστων μισθών, τα επιδόματα ανεργίας κ.λπ.
Σχέση μεταξύ οικονομικών παραγόντων
Οι οικονομικοί παράγοντες συνδέονται μεταξύ τους και υπερβαίνουν την ανταλλαγή αγαθών και υπηρεσιών.
Σε αυτή τη διαδικασία οι οικονομικές δραστηριότητες Θα χωριστούν σε δύο βασικούς τύπους. εκείνων των δραστηριοτήτων κατανάλωσης και παραγωγής.
Οι δραστηριότητες των καταναλωτών θα πραγματοποιούνται από οικογένειες όταν προχωρούν στην αγορά αγαθών και υπηρεσιών. Υπό αυτήν την έννοια και ως εκ τούτου δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη της παραγωγής άλλων υπηρεσιών ή αγαθών ή για πώληση σε υψηλότερη τιμή. Οικιακά έπιπλα, τρόφιμα, ρούχα κ.λπ. θα μπορούσαν να θεωρηθούν μερικά παραδείγματα.
Οι δραστηριότητες παραγωγής πραγματοποιούνται από το κράτος και τις εταιρείες. Αγοράζουν αγαθά και υπηρεσίες από ιδιωτικές ή δημόσιες εταιρείες, τα χρησιμοποιούν για να πραγματοποιήσουν την παραγωγή άλλων τύπων αγαθών ή προϊόντων που θα μπορούσαν επίσης να πωληθούν τελικά.
Αυτό που ειπώθηκε σε ένα εργοστάσιο αυτοκινήτων παρατίθεται ως παράδειγμα, όπου τα αγαθά θα μπορούσαν να είναι ο κινητήρας του αυτοκινήτου, οι πόρτες κ.λπ., αυτά θα χρησιμοποιηθούν στο τελικό προϊόν ως "ενδιάμεσα προϊόντα" ή ως προϊόντα που θα κυκλοφορήσουν αργότερα χωρίς να υποβληθούν σε επεξεργασία παραλλαγή., καθώς αποκτήθηκαν ως ανταλλακτικά.
Το κράτος καθώς και οι εταιρείες ενδέχεται επίσης να αγοράζουν κεφαλαιουχικά αγαθά, προϊόντα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή άλλων αγαθών και υπηρεσιών, χωρίς να χρησιμοποιούνται από μόνα τους στην τελική κατανάλωση, ούτε θα αποτελούν μέρος του τελικού προϊόντος.
Η οικονομία υποστηρίζεται για τη μελέτη οικονομικών παραγόντων, με τον ισχυρισμό ότι υποθέτουν ή σέβονται την αρχή του ορθολογισμούΥπάρχει μια σειρά καθορισμένων στόχων στους οποίους θα στοχεύουν οι αποφάσεις, λαμβάνοντας υπόψη τα όρια που θα επιβάλουν την έλλειψη των διαθέσιμων τύπων πόρων.
Οι ανάγκες του ανθρώπου που θα προσπαθεί να ικανοποιήσει τις διάφορες οικονομικές δραστηριότητες θα έχει να κάνει με πεπερασμένους πόρους και όχι σε μερικές περιπτώσεις που είναι δύσκολο να επιτευχθούν. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους Πρέπει να καθοριστούν λεπτομερείς δομές των μερών που συμμετέχουν σε αυτήν τη διαδικασία. Η μελέτη και η κατανόησή τους θα είναι ζωτικής σημασίας για την επιτυχία της οικονομίας.
Η συμπεριφορά αυτών των παραγόντων θα είναι πάντα ένα σημαντικό σημείο ενδιαφέροντος για τα οικονομικά, Για το λόγο αυτό, η υπάρχουσα προβολή σε γνώση σε βάθος του τρόπου με τον οποίο αυτοί οι πράκτορες προχωρούν στο περιβάλλον της οικονομικής ζωής μιας περιοχής και στην ανάπτυξη της παραγωγής, διανομής και κατανάλωσης υπηρεσιών και προϊόντων σε κυκλοφορία.