Έχετε ακούσει ποτέ για την οικονομία για το κοινό καλό; Είναι ένα από τα κινήματα που επηρεάζει όχι μόνο την οικονομική σφαίρα, αλλά και την πολιτική και κοινωνική σφαίρα.
αλλά, τι είναι αυτό? Ποιες είναι οι επιπτώσεις του; Είναι θετικό ή αρνητικό; Θα σας πούμε όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για αυτό το οικονομικό μοντέλο.
Ποια είναι η οικονομία του κοινού καλού
Η οικονομία του κοινού καλού μπορεί να οριστεί ως α οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό μοντέλο του οποίου το κύριο χαρακτηριστικό είναι η προτεραιότητα στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τη δημοκρατία, την αλληλεγγύη και την περιβαλλοντική βιωσιμότητα.
Είναι δηλαδή αυτός όπου οι βασικοί πυλώνες και οι αξίες που προσπαθεί να διατηρήσει είναι η αξιοπρέπεια, τα ανθρώπινα δικαιώματα και η φροντίδα για το περιβάλλον.
Ετσι, το οικονομικό συμφέρον (κερδίζοντας χρήματα) παίρνει πίσω θέση ενώ εστιάζεται στην κοινωνική πρόνοια. Αυτή είναι η επιτυχία μιας χώρας ή μιας εταιρείας.
Αν το θέσουμε μπροστά στο τρέχον οικονομικό μοντέλο, όπου επικρατεί το χρήμα και επιδιώκεται το τέλος, εδώ έχουμε ένα μοντέλο όπου κυριαρχεί ο άνθρωπος. Το άτομο έχει μεγαλύτερη σημασία από τα χρήματα.
Πώς προέκυψε η οικονομία του κοινού καλού
Η προέλευση αυτού του οικονομικού μοντέλου Πραγματοποιήθηκε το 2010 και αποδίδεται στον Αυστριακό οικονομολόγο Christian Felber. Στο concept του έδωσε μεγάλη έμφαση στον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, την αμοιβαία αλληλεγγύη, τη συνεργασία και τη φροντίδα για το περιβάλλον.
Αλλά αυτός ο οικονομολόγος δεν ήταν ο μόνος που μίλησε για την οικονομία για το κοινό καλό. Η Έλινορ Όστρομ σχολίασε ότι αυτό το μοντέλο θα μπορούσε να θεωρηθεί ως η διαχείριση και ο σχεδιασμός των κοινών, ώστε να μην υπάρχουν ανισότητες. Διαχωρίζοντας τα φυσικά αγαθά από τα κοινωνικά, έκανε μια προσέγγιση κατά την οποία κάθε άνθρωπος είχε τα απαραίτητα αγαθά για να ζήσει και για να επιβιώσει μια κοινωνία.
Ποια προβλήματα θα έλυνε στο τρέχον οικονομικό μοντέλο;
Όπως σας έχουμε ξαναπεί, το μοντέλο οικονομίας για το κοινό καλό Είναι πολύ αντίθετο με το σημερινό μοντέλο και μπορεί να λύσει κάποια προβλήματα που έχει. Για παράδειγμα:
- Διδάξτε με την προϋπόθεση του κοινού καλού σε μια κοινωνία όπου επί του παρόντος κυριαρχούν ο ανταγωνισμός, ο εγωισμός και η διαφορά μεταξύ τους.
- Βελτιώστε τις εταιρείες, με την έννοια ότι εκτιμούν περισσότερο την ευημερία των εργαζομένων και την προσπάθεια που καταβάλλουν για τα χρήματα που κερδίζουν σε βάρος της (μερικές φορές υπερβολικής) εργασίας τους.
- Τέλος στις ανισότητες. Στην περίπτωση αυτή, η ανισότητα πρέπει να περιοριστεί και το μέγιστο εισόδημα δεν θα είναι μεγαλύτερο από το πολλαπλάσιο του ελάχιστου εισοδήματος. Επιπλέον, θα φορολογηθούν οι κληρονομιές.
- Εξαλείψτε τη δύναμη της χρηματοπιστωτικής αγοράς να τη καταστήσει πιο δημοκρατική, με δωρεάν λογαριασμούς ελέγχου, ενθάρρυνση των επιτοκίων κ.λπ.
- Θα διορθώσει τη χρηματοπιστωτική αστάθεια που προκαλείται από την κερδοσκοπία και τις ροές κεφαλαίων δημιουργώντας νομισματική και εμπορική συνεργασία.
- Θα φρόντιζα το περιβάλλον ποντάροντας στο ηθικό εμπόριο και μειώνοντας το οικολογικό αποτύπωμα.
- Το πρόβλημα ότι οι άνθρωποι δεν αισθάνονται ότι ταυτίζονται ή δεν εκπροσωπούνται από αυτούς που κυβερνούν θα εξαλειφόταν. Πως? Δημιουργία άμεσης δημοκρατίας αλλά και αντιπροσωπευτικής, όπου οι πολίτες θα μπορούν να ελέγχουν βασικούς τομείς όπως η πολιτική ή η οικονομία.
Γιατί η οικονομία του κοινού καλού δεν είναι τόσο «όμορφη» όσο τη ζωγραφίζουν
Ακόμα κι αν αυτό το οικονομικό μοντέλο είναι πολύ πιο ελκυστικό, ρεαλιστικό και ίσως ουτοπικό, η αλήθεια είναι ότι πίσω από όλα εκείνα τα πλεονεκτήματα που προσφέρει, κρύβεται και μια σκοτεινή πλευρά.
Σε αυτή την περίπτωση, θα ήταν ο ορισμός του «καλού». Κανείς δεν έχει την ίδια αντίληψη και είναι δύσκολο να επιτευχθεί συμφωνία.
Αν και αυτό το μοντέλο υποδεικνύει ότι ο ορισμός του κοινού καλού θα αποφασιστεί σύμφωνα με μια δημοκρατία, και σύμφωνα με την πλειοψηφία, θα επιβάλλουμε στους άλλους αυτό που πιστεύει η πλειοψηφία. Δηλαδή, δεν υπολογίζουμε στη γνώμη σας, αλλά μόνο στον αριθμό των μελών.
Επιπλέον, τα δικαιώματα ιδιωτικής ιδιοκτησίας πρέπει να εξαλειφθούν, γιατί όλα θα ήταν κοινό καλό για όλους. Κάτι που θα σήμαινε ότι ο καθένας θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει αυτό που θέλει και θα μπορούσε να υπάρξει υπερεκμετάλλευση.
Μαζί με αυτό, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το μοντέλο δεν θα ενεργούσε προς την οικονομική ανάπτυξη, αλλά προς στασιμότητα ή και μείωση αφού αν όλα είναι για όλους, τίποτα δεν θα μεγάλωνε, αλλά, όπως εξαντλήθηκε, θα έπαυε να χρησιμοποιείται.
Με τα λόγια του οικονομολόγος Juan Ramón Rallo: «Η Οικονομία για το Κοινό Καλό είναι ένα πείραμα στην κοινωνική μηχανική που φέρει την καταδίκη του στην αποτυχία στο σχεδιασμό του. Τα τρία μεγαλύτερα λάθη του, όπως έχουμε αναπτύξει εκτενώς, προσπαθούν να αντικειμενικοποιήσουν την ιδέα του κοινού καλού, πιστεύοντας ότι είναι δυνατό να συντονιστεί η δραστηριότητα δισεκατομμυρίων ανθρώπων αγνοώντας το σύστημα τιμών και αγνοώντας την καταστροφή ενός βάναυσου η αποκεφαλαιοποίηση της οικονομίας θα συνεπαγόταν. που προέρχεται από τη δίωξη της ιδιοκτησίας (στις δύο πτυχές της: συσσώρευση πλούτου και έλεγχος της διαχείρισης των επιχειρήσεων)».
Η πραγματικότητα είναι ότι δεν ξέρουμε αν θα λειτουργήσει ή όχι. Ή αν πρέπει να βελτιωθεί η προσέγγιση καθώς και οι αρχές της οικονομίας για το κοινό καλό. Αλλά αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι, αν γινόταν με αυτόν τον τρόπο, θα ήταν με τη δυνατότητα δημιουργίας μιας ουτοπικής χώρας, μόνο που θα έλειπε μια λύση για τη βελτίωση της ανάπτυξής της.